25 juli
Pas tegen 11u opgestaan, even beneden gezeten, eten gezocht en weer terug gekeerd. Even later de fiets op en naar het postkantoor en veel te veel eten gekocht. Nadat ik mijn eten ophad kwam Julien (Frankrijk) zeggen dat er een bbq was in een andere vestiging. Ik ben meegegaan en heb daar nog een heel klein beetje overheerlijk vlees gegeten en wat gesponsord (eten was gratis, bier betalend maar het geld ging naar het rampgebied). Daarna nog even mee naar de bar en weer terug nog wat gepraat en op de pc gezeten. Pas tegen 3u gaan slapen... . 26 juli 's Middags naar Akihabara gefietst en wat souvenirs/cadeautjes gekocht. 's Avonds met een bende naar Shinjuku's rode lichtjes gegaan! Het fietsen gaat hier supergoed, maar de metro lijkt me supermoeilijk. Fietsen dus maar! Wederom te laat gaan slapen... . 27 juli Opgestaan met het plan om veel te doen, maar uitgenodigd door Thomas en zijn vriend (Australie) om mee te gaan eten en dat is wat uitgelopen. 's Avonds nog even mee naar de bar en verder in de living gebabbeld tot 2u30... . 28 juli Opgestaan en meteen vragen moeten beantwoorden voor een Japanse tvcrew, maar het ging enkel over de Japanse yen die nu heel sterk staat en wat invloed dit heeft op mijn plannen... . Daarna eindelijk sightseeiing! Eerst naar Yasukuni-schrijn, heel mooi. Daarna naar Kitomaru-koen (park) waar het Nippon Budokan gelegen is en ik wedstrijden kendo en judo heb gevolgd. Indrukwekkend, zeker daar sommige deelnemers maar 6 jaar ofzo leken en sommige een tegenstander hadden die een kop groter was. De paleistuin heb ik niet kunnen zien, ik vond nergens fietsparking en met mijn fiets mocht ik er overduidelijk niet in. De fiets dan maar geparkeerd onder een brug (naast een andere), maar ook dat was niet naar de zin van de bewaker. Op mijn vraag waar er dan een fietsparking was kreeg ik het antwoord 'geen' en op de vraag wat ik dan moest doen iets dat ik niet kon verstaan, maar wat er op neerkwam dat ik weg moest en niet binnenmocht. Dan maar meteen door naar Edo-Tokyo museum, wat geweldig was. Al een geluk dat ik niet naar het park ben gegaan, want ik ben gebleven tot net voor sluitingstijd! Daarna op zoek naar de cinema, wat niet zo eenvoudig was aangezien het youth hostel mij een verkeerd station had aangeduid... . Het begon ondertussen te gieten, dus eerst maar iets gezocht om te eten. Een prachtig interieur, allemaal tafeltjes rondom een sumo-tournament plaats en een heerlijke kip met rijst! Jammer genoeg geen foto's getrokken... . Daarna naar de cinema, maar je mag pas 15 minuten op voorhand binnen, waardoor ik eerst nog een uurtje heb rondgelopen in het shoppingcenter waar de cinema gelegen is en natuurlijk een zak snoep gekocht. De cinemazaal was netjes, ongeveer zoals bij ons, maar dan zonder kapotte stoelen en zeer praktische drankhoudertjes. De film was super! Ik was pas tegen 23u thuis, maar het was nog steeds aangenaam van temperatuur buiten. In de living nog wat gebabbeld en uiteindelijk ook nog Truth or Dare gespeeld, inclusief ijsje eten en pas tegen 6u gaan slapen.. Ja, het was toen al heel licht buiten... . 29 juli Geslapen tot 13u en op de pc gezeten tot 14u, waarna ik Thomas heb wakker gemaakt, want we gingen ramen eten. Lekkerder dan vorige keer dat ik ramen heb gegeten, maar ik hou nog steeds meer van rijst met sashimi of gefrituurd iets. 's Avonds met een bende door Asakusa gewandeld in de regen, op weg naar karaoke. Onderweg veel daklozen tegengekomen, maar allemaal netjes aan de rand van de paden en afgeschermd. Vrijdag wordt echter beschouwd als weekend, waardoor de prijs 500yen duurder was dan we dachten en dat was teveel voor sommigen. Geen karaoke dus, maar wel weer in de living gebabbeld tot 2u... . 30 juli Opgestaan, ontbeten en vertrokken met het fietsje naar Shinjuku, waar blijkbaar een Taiko festival was. Natuurlijk ben ik gebleven en heb ik 2u lang Taiko mogen aanhoren. Daarna verder naar Harajuku, waar ik in een 100yen shop nog wat spulletjes heb gekocht. DRUK daar! Van Harajuku naar Shibuya, waar het nog veel drukker was en ik Hachiko (standbeeld van een hond) eerst niet zag staan door het volk. Mede daardoor ook geen foto kunnen trekken, maar wel het grote kruispunt overgestoken en een klein straatje ingewandeld met allerlei restaurantjes enzo. Komt er plots een politieman op me af en vraagt me of dat mijn fiets is. Euh, ja?! Heb ik hem in Japan gekocht? Neen, in Belgie... Heb je hem mee naar hier genomen? Euh, duh! Ah, oke. Wees voorzichtig he... Oke?! Bon, door de kleine straatjes mijn gevoel voor richting grandioos verloren en mijn kompas hing niet op mijn fiets, dus ja... naar het westen gereden in plaats van naar het oosten. Uiteindelijk weer op de goede weg geraakt, 10km later... . In de buurt van Shimodagawa (rivier) wederom wat verkeerd gereden en uiteindelijk was het 22u toen ik aankwam en had ik de bbq gemist... . Ik had wel 50km afgelegd! In de living nog met Ryusuke-san gebabbeld (en Engelse les gegeven :p) en met Yucco-san over mijn website. Ik moet haar een mailtje sturen als ik in Osaka ben, want haar vriend wil me dolgraag ontmoeten (hij is zot van fietsen) en zij zijn in een dorp\stad 2 a 3 dagen fietsen verderop. Tegen 2u vertrokken en morgen vertrek ik! 31 juli (48.5 km) Tegen 7u20 wakker geworden omdat een aantal mensen terug thuis kwamen en even later opgestaan en een douche genomen. Daarna alle bagage naar buiten gesleurd en tegoei ingepakt. Veel plaats nu! Snel naar Lawson gegaan voor ontbijt en tegen 9u15 de sleutel afgegeven, nadat ik 2 nachten in september heb geboekt. Mijn kleine doos met souvenirs en terug te sturen dingen mocht ik niet achterlaten bij hun, dus ben ik gaan zoeken naar een kuro-neko kantoor (soort verzendingsbedrijf) dat open was op zondag. Het heeft me 50euro gekost (ik dacht 100, omdat ik een cm boven de toegelaten verpakking zat dacht ik), maar er is nu een doos onderweg naar mijn mama! Niet opendoen he! Wachten! Daarna een hele poos gereden en een aantal mini mini klimmetjes gehad voor ik eindelijk uit Tokyo was. Onderwege bijna in slaap gevallen op de fiets en dus ook vrij snel gestopt in Yokohama, waar natuurlijk geen camping was en je ook niet in de parken mocht slapen. Het youth hostel was wat moeilijk te vinden, maar zeker de moeite waard! Als ik kan dan ga ik er in september nog eens langs! Het heeft echter lang geduurd voor ik kon inchecken, je moest de eigenaar bellen, maar dat gaat nogal moeilijk zonder gsm. Een andere logee heeft me alleszins al wel binnengelaten en tegen half 10 heeft een andere logee me gezegd dat de eigenaar waarschijnlijk pas tegen 3u zou terug komen en dat ik hem dus echt wel moet bellen. Blijkt dat de antieke telefoon een echt werkende is en 10min later was hij er. Supervriendelijke man! Snel in de douche en tegen 23u gaan slapen! 1 augustus (69 km) De wekker liep af om 8u, maar ben terug in slaap gevallen tot 8u45. Lee-san (eigenaar) wou me bij vertrek een grote fles Pocari Sweat geven, maar ik zei dat ik al water had (dom! Ik hou van Pocari Sweat...), maar hij heeft me wel een zak kroepoek gegeven als snack. Voor vertrek heeft hij ook nog een foto genomen van mij met fiets en weg was ik: op route 1, Tokaido! Onderwege zat ik plots op route 30 en nergens vond ik route 1 weer terug... Heb dan maar in een Family Mart gegeten (ze hadden er zelfs tafeltjes!) en daarna in een koban (politie box) de weg gevraagd en zo snel weer op route 1 geraakt. De laatste 2km last gehad van buikpijn, maar een wc bezoek loste dit snel op. De tourist information wist me (in het Engels) te zeggen dat ze niet mogen zeggen dat je mag parkeren in de parken (national parks), maar ze wist wel een park waar een andere gast had geslapen en ze duidde ook nog een tempel aan, als ik niet bang was van geesten (zij blijkbaar wel). Ik besloot het park te proberen, maar eerst op zoek naar eten. In een klein en gezellig restaurantje een overheerlijke (en prijzige) tempura set gegeten en van de kok nog 3 gefrituurde kippenstukjes gekregen als cadeau. Ze vonden mijn reis geweldig en vroegen veel vragen. Even later kwam er echter een familie binnen en dan werd het te druk. Het was echter heel gezellig. Het park bleek een beboste heuvel vol met trappen te zijn... . Uiteindelijk toch boven geraakt en snel de tent opgezet. Ondanks dat het nog maar 19u was werd het al heel snel donker en ben ik dan ook tegen 20u gaan slapen. 2 augustus (ongeveer 39 km) 's Nachts een paar keer wakker geworden, 1 keer omwille van een lichte aardbeving. Pas tegen 6u wakker geworden en een halfuurtje later opgestaan. Ontdekt dat mijn benen vol staan met muggenbeten (een stuk of 60) en ook mijn schouders jeuken. Alles snel ingepakt en vertrokken. Even verderop ontbeten en mijn waterflessen bijgevuld. Besloten om niet terug te gaan naar route 1, maar te blijven op deze route, die de oude Tokaido route is en verderop weer aansluit met route 1. De weg was prachtig, maar het stijgen was moordend. Ik heb enorm veel stops gehouden, soms om de 100meter. Uiteindelijk ben ik er geraakt, 3u en een restaurantbezoek later was ik 10km verder en over Hakoneyama. Daar snel naar de winkel, want ik had weer een razende honger. Aan het meer mijn bento opgegeten en daarna nog met iemand gebabbeld (die ervoor tegen een andere fietser had gezegd dat ik zwaarbepakt was toen die antwoordde dat we niet samen fietsten) tot het 16u was. Daarna was het nog even klimmen, maar niet zo heel erge steil meer en daarna kon ik weer lekker bergaf. Mijn fiets zwabberde wat en ik vermoed dat er iets niet juist is met de achterband (had mijn bagage al herverdeeld om het gewicht beter te verdelen), maar niets ernstigs. Het kan ook aan de weg hebben gelegen... . Toen ik in Numazu aankwam was het 18u en ben ik bij het politiekantoor langsgegaan, waar ik natuurlijk te horen kreeg dat er geen campings waren. In een park mocht ik niet slapen, want een vrouw alleen, da's gevaarlijk. Ook toen ik zei dat ik al veel in een park had geslapen bleef het te gevaarlijk... . Hotels\hostels zijn hier blijkbaar duur en dus is het maar weer internetcafe (niet dat ik dat zo erg vind... anime!). Ik hoop om zondagavond in Kyoto aan te komen, maar het kan ook maandag zijn! Alleszins tot snel weer! Kelly
5 Comments
Hoi hoi,
Vandaag heb ik uitgeslapen tot iets voor 9u. Rond 1u 's nachts waren er wat mensen op de gang aan 't praten en de muren zijn enorm dun, dus ik was er wakker van geworden. Eerst dacht ik dat ik me overslapen had (licht in de kamer was nog aan) en dat het al 's middags was, maar ik ben daarna gaan vragen om stiller te zijn en vrij snel weer in slaap gevallen. Nadat ik was opgestaan heb ik een douche genomen en naar Asakusa vertrokken (ale, ik ben daar al). Onderwege een lekker ontbijt opgepikt en daarna nog wat rondgewandeld en uiteindelijk bij Sensoji-tempel terecht gekomen. Daar heb ik een wens gedaan, maar volgens mijn kaartje is alles slecht en mag ik nu niets doen... . Oei! Daarna stilaan doorgewandeld naar Ueno-koen (Ueno-park) en daar een lekker broodje gegeten. Daarna gewandeld naar Shitamachi museum, over het leven van de arme mensen in de Edo en Meiji periode. Er was een Engelstalige gids die me gratis heeft rondgeleid. Haar Engels was niet geweldig, maar 't was goed genoeg om alles te begrijpen. Daarna Japanse missen (denk ik toch) tegengekomen en nog een tijdje naar een muzikant op de fiets geluisterd (zie filmpjes). Daarna helemaal teruggewandeld, wat echt veel te lang was en hier in de winkel wat sla en gefrituurd eten opgepikt om hier samen met mijn rijst te eten. Daarna van een Japanse nog een supermooie enveloppe gekregen met postzegels om naar andere Japanse mensen te sturen. Nu nog wat gezellig op de zetel zitten en morgen weer op pad. Deze keer ga ik echter met de fiets gaan denk ik, te voet is te ver. Groetjes en tot de volgende!!! Hoi hoi,
Veilig in Tokyo, dus wederom een update! 20 juli (vervolg) Lekker eten (udon met gefrituurde groentjes) en weer wat op internet gezeten. Makiko-san had nog 2 kleine sleutelhangers mee van haar collega's, als omiyage. Bovendien hadden ze haar gevraagd om aan mij te vragen om route 294 te nemen in plaats van route 4, omdat die heel druk zou worden en ze bezorgd waren om mij. Ook Makiko-san was bezorgd, maar na meermaals te zeggen dat alles in orde zou zijn ging het beter. 21 juli (89.2 km) Vroeg opgestaan, zodat Makiko-san niet te laat zou komen op haar werk. Van obaasan (grootmoeder) speciaal klaargemaakte komkommers meegekregen (6, maar t zijn er kleintjes). Ze wou me er eerst 10 meegeven, maar Makiko-san heeft haar ervan afgebracht en er 5 van gemaakt (wat dus blijkbaar 6 is geworden). Van de moeder des huizes kreeg ik nog 2 onigiri en 2 flesjes dehydratatie-water (soort medicijn) mee. Makiko-san heeft me ook nog een Japanse portefeuille meegeven, die zij niet gebruikt. Op weg naar het city office hebben we een ingestorte weg gezien door de aardbeving. Terwijl ik alles op de fiets aan 't laden was kwamen de baas en grote baas van Makiko-san voorbij gewandeld. Natuurlijk werd ik even voorgesteld, zoals het moet. In het begin was het weer een beetje koud en was er regelmatig een soort miezerige regen, maar in de namiddag ging het beter. In Motegi gevraagd waar ik de tent mocht opzetten en ongelooflijk maar waar, er waren campings. Jammer genoeg wat dure, maar ik kon er niet echt onderuit. 1500yen voor een nachtje dus maar... . 22 juli (94.7 km) Goed geslapen, al was ik blij dat ik mijn warmere slaapzak bovenop de andere had gelegd. Bij vertrek nog een flesje Aquarius van de eigenaar gekregen en vertrokken. In het begin redelijk wat (kleine, maar toch) klimmetjes moeten doen, daarna werd het lekker vlak. Door het zweten geraakte de poep echter weer geirriteerd, dus jeej... uitkijken hoe je zit! 's Middags op een parking gestopt en lekkere sashimi met rijst gegeten. Ook nog wat in de lonely planet zitten lezen. Daarna heb ik bijna de gehele tijd langs rijstvelden gereden, waar rare witte vogels zijn. Ik probeerde ze te trekken, maar ze waren me telkens te snel af. In Toride gevraagd naar een kampplaats, maar ik mocht nergens mijn tent opzetten. In tegenstelling tot andere plaatsen konden/wouden ze me ook niet echt helpen met de zoektocht naar een goedkope overnachting. Het internetcafe hebben ze me (op mijn vraag weliswaar) wel gewezen en is het dus een nachtje internetcafe geworden. Ook weer veel te laat gaan slapen, dus dat ga ik morgen voelen... . 23 juli (37.6 km) Er vroeg uit, want om 6u41 was ik 12u in het cafe en dat is dus het langste pakket (daarna is het bijbetalen per 10 minuten en dat loopt snel op). Ook weer vroeg de baan op dus, wat wil zeggen dat ik heel snel in Tokyo zou zijn. De hele tijd langs de grote baan gereden en nog voor de middag Tokyo bereikt. Het guesthouse vrij snel gevonden en, ondanks dat check-in pas om 15u is, mocht ik al meteen op de kamer. Daar eerst de bagage uitgeladen en daarna iets gezocht om te eten. Weer terug een soort van lijstje opgesteld met wat ik wil zien, maar pff... t is vermoeiend! Het is wel leuk om hier leuke, casual conversaties in het Engels te horen en ik hoor hier zelfs Nederlands! Vanaf nu gaan het dus redelijk drukke dagen worden waarschijnlijk, hoewel ik het nog niet zo goed weet. We shall see! Tot de volgende! ps: foto's staan nu op een andere website en zijn gesorteerd. De commentaren zijn echter nog niet overgetypt en misschien gaat dat ook niet gebeuren. Hopelijk kunnen jullie er aan uit! WIST JE DAT...
- ik hier geen Seico mart meer heb gezien? - ik al veel andere kleine ketens heb gezien? - de steden/dorpen hier dichter bij elkaar liggen? - ik bijna misselijk wordt in de Lawson supermarkt? - dit ligt aan de begroetingen en mededelingen (in koor) van het personeel? - ze deze geven elke keer als een klant binnenkomt en buitengaat? - het nu warm genoeg ik om te slapen met enkel de lakenzak? - wegenwerkers hun helmen ophouden tijdens het autorijden? - de enkele korte tunnels nu geen afkoeling meer bieden? - ze hier vaak (kinderachtige) dierenafbeeldingen gebruiken? - je overal, maar echt overal pachinko-hallen zien? - pachinko-hallen een soort lunaparken zijn? - wegenwerkers mij nu op het afgesloten rijvak laten rijden, zodat de andere auto's sneller door kunnen? - sommige mensen expres wegkijken als ik naar hen knik? - anderen stoppen en wachten tot je voorbijkomt om 'ganbatte' te zeggen? - er zelfs een man op de brommer (die me eerst bergop had voorbijgestoken en toen zijn hand al had opgestoken) beneden aan de lichten op me heeft gewacht? - hij dit enkel heeft gedaan om 'fighto' te kunnen zeggen? - ik het gevoel heb dat de mensen in Aomori-ken (prefectuur) minder vriendelijk waren? - dit beterde toen ik dichter bij Iwate-ken kwam? - de mensen in Iwate-ken (en verder naar het zuiden) je vaak aanspreken in het Engels? - ze je vervolgens 1 of 2 vragen stellen (vanwaar kom je en naar waar ga je) en dan verder gaan? - fietspaden/voetpaden hier gevaarlijk zijn om te fietsen? - dit komt omdat ze soms zonder waarschuwing ophouden en verder gaan aan de andere kant? - dit ook komt doordat ze vaak overgroeid zijn met onkruid (tot 60cm hoog) en vol liggen met kleine steentjes? - dit ook komt doordat er regelmatig oneffenheden zijn, zeker als het een verhoogd fietspad is? - dit komt omdat ze het fietspad dan regelmatig verlagen als er een oprit is of winkel? - ze in steden soms ook graag palen plaatsen waar fiets/voetpaden zijn? - als ze dit doen waar er ook een brug of voetgangerstunnel is het soms maar net breed genoeg is voor mijn fiets met bagage? - ik door bovenstaande redenen dan ook meestal op de baan rijdt en de auto's hier absoluut niet moeilijk over doen? - de bevolking in tourbussen overwegend van dezelfde sekse is? - bij een rustpauze van die tourbussen dan ook eerst de sekse met de meeste leden uitstapt en daarna komt dan het kleine gedeelte van de andere sekse? - tandenstokers hier gevaarlijk zijn? - er daarom op hun verpakking staat dat ze je vinger pijn kunnen doen? - internetcafe's ALLES hebben: dvd, manga, magazines, games, wc's, douches, slippers, gratis douche, een computer en een apart scherm voor films, pachinko-sloten, hokjes voor gamers, hokjes voor mensen die overnachten, hokjes voor mensen alleen, met twee of kamers voor een kleine groep, hokjes voor rokers en niet-rokers, eten dat je bestelt via de computer en dan naar je hokje wordt gebracht, dekentjes voor als je het koud krijgt/wilt slapen, kussen, ... ? - je hier overal je schoenen kan uitdoen en met je blote voeten/kousen op de bank gaan zitten? (bus, McDonald, andere restaurants) - niemand hier van opkijkt? - de zijkanten van de baan op de expresweg veel minder onkruid hebben dan de zijkanten op de gewone baan? Jammer genoeg mag ik met de fiets niet op de expresweg... - wc's hier altijd gratis EN proper zijn? - water (en vaak thee) hier in restaurants altijd gratis is? - de meeste ketens een drankbar hebben waar je 2euro voor betaald en vervolgens kan bijvullen zoveel als je wil? - buschauffeurs witte handschoenen en een pet dragen? - buschauffeurs ook hier hun hand opsteken naar elkaar? - je hier mag eten en drinken in de bus? - er zelfs een flessenhoudertje voorzien is op de bus? - de meeste bussen chiquere touringbussen zijn? - stadsbussen en nostalgische touristenbusjes vaker wat ouderwets zijn, hoewel nog steeds enorm comfortabel? Sneller dan verwacht, hier ben ik weer!
19 juli (plusminus 40km) Veel te weinig geslapen en dus 's morgens ook nog wat moe. Vertrokken en onderweg ontbijt gekocht. Het was heel de tijd aan 't regenen, dus uiteindelijk heb ik mijn ontbijt opgegeten aan de trappen van een voetgangerstunnel. Even later begon het serieus hard te regenen en ben ik wederom in een voetgangerstunnel gaan schuilen. Daar ook nog even een uurtje of 2 geslapen denk ik. Toen werd het middag en de regen minderde iets, dus ik ben weer verder gefietst. 's Middags ben ik een grote supermarkt binnengegaan (Aeon, die van het radioactieve rundsvleess) en heb ik sashimi, rijst en sojasaus gekocht, wat ik vervolgens voor de winkel heb opgegeten. Ondertussen was er ook een man bij mij komen zitten die nog wat heeft zitten vertellen. Even op de map gekeken en gezien dat ik vanaf daar de bergen in zou gaan, dus ik besloot van in Shirakawa te stoppen, hoewel ik dan niet veel kilometers zou gedaan hebben. Toen ik naar het centrum ging begon het enorm hard te gieten, maar echt serieus hard. Even gaan schuilen in een winkel, de kleren wat uitgewrongen en ontbijt gekocht voor de volgende dag. Nog net voor sluitingstijd bij het city office geraakt en wederom geen camping. Er was een jonge vrouw die heel goed Engels kon (Makiko-san) die ze erbij hebben gehaald en uiteindelijk heeft ze me uitgenodigd om bij haar thuis te komen slapen want ze was veel te bezorgd over mij in mijn tentje met de naderende tyfoon (ten zuiden van Tokyo is er een zware tyfoon op dit moment). Uiteindelijk mocht ik van haar en haar familie ook de dag erna niet vertrekken, omdat er dan heel veel regen en wind zou zijn. Zucht... zo geraak ik nooit in Tokyo. Overmorgen zou de tyfoon echter richting zee gaan en dan kan ik weer vertrekken. 3 dagen fietsen zou genoeg moeten zijn om in Tokyo te geraken. 20 juli Lekker lang geslapen, maar om 9u15 kwam obaasan (grootmoeder) me vertellen dat er ontbijt was en dat ik moest komen eten. Eindelijk weer een lekker Japans ontbijt, wat heb ik er van genoten! Meermaals heeft ze me aangespoord dat ik goed moest eten, want ik moest krachten opdoen om te fietsen. Daarna nog even met de vader des huizes gepraat toen hij terug kwam van zijn werk (nachtwerk) en even op internet. 's Middags mocht ik mee naar de winkel en heeft hij sushi, sashimi en gefrituurde kip en ebi (garnaal, maar dan grote?) gekocht voor lunch en udon voor 's avonds. En dat allemaal omdat ik dat had geantwoord toen hij vroeg wat ik graag at van de Japanse keuken! Heerlijk allemaal! Daarna mocht ik met de moeder des huizes mee naar het verzorgingstehuis, wat ook een dagverblijf was. Daar heb ik mee mogen knutselen (papier mache met gedroogde bloemen ertussen) en wat met de mensen gebabbeld. Daarna zijn we naar huis gegaan en straks gaan we eten. Ze hebben hier een kat van 20 jaar oud! Ze miauwt enorm veel en Makiko-san zegt dat ze vermoedt dat ze alzheimer heeft. Tot de volgende! ps: foto's komen vanaf nu op een andere website, maar het is nog niet in orde nu. Eventjes geduld nog dus, in Tokyo maak ik het allemaal in orde! Hier ben ik weer!
14 juli (103.7km) Vandaag heel de dag supervlot kunnen fietsen! 's Middags bij Gasuto een hamburger met rijst en bouillonsoep gegeten, heerlijk! Toen ik buitenkwam was het al half 3 en ik dacht niet dat ik Ichinoseki nog zou halen. De natuur komt hier echter steeds meer op de achtergrond en steden volgen elkaar snel op, waardoor de wegen meestal relatief goed zijn en de wind wat minder. Zo haalde ik Ichinoseki dus makkelijk! Aan de politie gevraagd voor een camping, maar wederom noppes. Het was hier wat gevaarlijk zeiden ze (aardbevingen) en dus stuurden ze me door naar het city office. Na wat telefoontjes en wat wachten kwamen ze met een boek vol stratenplannen af. Vlakbij was een parkje (dat ook dienst doet als 'safe place' als ik het goed begreep) waar ik mocht staan. Na wat gebabbel over de beste plaats (wat verder van de brug omwille van lawaai, dicht bij toiletten,...) kreeg ik een gebied toegewezen waar ik mocht staan. Het zal echter volle zon worden morgenvroeg, want in de buurt van de brug was de grond te hard. Ach, ik sta op pasgemaaid gras met zicht op een prachtige maan, dus ik klaag niet. Bij het opzetten van de tent kwam een jogger (in het park staat telkens aangegeven hoe lang het stuk is, zodat je weet hoe ver je loopt) naar me toe met een (net uit de automaat gehaalde) Pocari Sweat (sportdrank). Belangrijk na inspanning zei hij! Even gebabbeld (hij stelde hakkelend vragen in het Engels die ik beantwoordde (standaardvragen, dus dat ging vlot) in het Japans). Daarna, na het zien van al die joggers, ook even gelopen. 500 meter en ik was kapot en zweette harder dan op de fiets! Daarna nog een uurtje buiten gezeten en genoten van de stilte en af en toe wat muziek beluisterd. 15 juli (99.4km) Om 6u30 was het al 40graden in de tent en er waren al joggers en mensen aan het tennissen. Heb dan ook eerst de tent ingepakt om daarna in de schaduw te ontbijten. Het was heel warm en ik geraakte niet altijd even vlot vooruit door de warmte. 's Middags halt gehouden in een restaurant keten en sashimi met rijst, udon, slaatje, warme pudding achtig iets en een bolletje ijs gegeten voor ongeveer 8euro. In Sendai het politiekantoor gezocht en gevraagd voor een kampeerplaats. Er was er eentje, maar het kon zijn dat ik er niet mocht staan. Halverwege nogmaals om de weg gevraagd voor de zekerheid, maar iets verkeerd verstaan (hij zei dus 'ga naar rechts aan de winkel' ipv 'er is rechts een winkel') en wederom om de weg gevraagd. De man moest dezelfde richting uit en ik mocht meewandelen. Het was al 19u en ik was moe, maar ach, hij bedoelde het zo goed dus ik ben meegewandeld. Wat gebabbeld en hij bedacht zich plots dat ik waarschijnlijk mijn tent er niet mocht opzetten en bood dus maar aan om bij hem en zijn familie te blijven slapen. Hij stond er op en ik ben dus meegegaan. Nog een heerlijk avondmaal gekregen en toch nog wat gebabbeld, ondanks het feit dat ze amper een woord Engels konden. Ook heb ik er een zalige douche mogen nemen. Ik sliep in een bed naast dat van de vrouw des huizes, dus ik vermoed dat hij zijn bed aan mij heeft gegeven. 's Avonds was hij (stiekem) een flesje sportdrank gaan halen uit de automaat gaan halen voor mij. 16 juli (87.6km) 's Morgens wederom lekker eten gekregen. Ik had om zijn adres gevraagd zodat ik een kaartje kon sturen als ik weer thuis was (heb immers geen omiyage (aandenken, geschenkje) meer nu mijn visitekaartjes kwijt zijn) en samen met zijn adres kreeg ik ook twee belletjes aan een koordje om het kwade te weren, geluksbrengers dus. Even later kreeg ik van de vrouw des huizes een notitieboekje en een doos met koekjes en van obaasan (grootmoeder) 5 kleine handdoekjes om je zweet mee af te vegen. Bij vertrek kreeg ik van ojiisan (grootvader) nog 2 tomaten die hij net uit de tuin had geplukt en van de man des huizes een sjaaltje dat je nat moet maken om verfrissing te brengen. Het sjaaltje is zalig!!!! Sendai uitrijden was een beetje lastig, ben wat verloren gereden, maar het viel nog mee en al snel zat ik weer op route 4 richting Tokyo. Je merkt hier niet wanneer je in een andere stad komt omdat je op dezelfde grote baan blijft rijden, met steeds dezelfde winkels (maar dus telkens in een andere stad). Gestopt bij McDonald (na er al 3 of 4 gepasseerd te hebben) en een heerlijke hamburger met heerlijke frietjes gegeten. In de namiddag bij Sunkus (supermarktje) gestopt voor een ijsje en een cola en me daar op een bankje gezet. Er kwam een man een praatje maken, mijn fiets opheffen (zwaar!) en een foto maken van me (met toestemming natuurlijk). Toen hij terug kwam uit de winkel had hij 2 flesjes sportdrank vast en bood hij me er eentje aan! I love Japan! Fukushima kwam steeds dichterbij en hoewel ik nog verder zou kunnen leek het me geen goed idee en ben ik dus de politie gaan lastig vallen. Eerst een uitleg van het gevaar van een tent opzetten omwille van de aardbeving en het feit dat ik een meisje alleen ben. Ook de x-rays (radioactiviteit dus) kwamen aan bod. Het goedkoopste hotel dat ze me aanboden vond ik nog steeds te veel en na wat bellen en zuchten kreeg ik toestemming om mijn tent op te zetten in een klein parkje. Ik moest hen echter eerst overtuigen dat het echt geen probleem was dat er na 21u niemand meer zou zijn. Ze bleven het echter gevaarlijk vinden en zeiden dat ze zouden komen patrouilleren om zeker te zijn. Het telefoonnummer kreeg ik ook nog mee, hoewel ik had gezegd dat ik geen telefoon mee heb. De plaats lag vlak naast een onsen (waarnaar ze hadden gebeld voor toestemming), dus ben ik me daar gaan wassen, in het besef dat ik deze keer niet zoveel geluk zou hebben om er alleen te zijn. Er waren 2 dames die zich al hadden omgekleed en bijna naar buiten gingen en in het 2e gedeelte zat een moeder met dochter en zoontje. Naar binnen gegaan alsof het de normaalste zaak van de wereld is (maar binnenin klopte mijn hartje stevig). Het kleine jongetje vond mij zeer interessant en keek constant naar wat ik aan het doen was. Wie kan het hem kwalijk nemen, het is een onsen voor de plaatselijke bevolking op een plaats waar zelden of nooit toeristen komen. Plots staat er een mollig meisje voor zijn neus met donkerbruine armen en bovenbenen, rood gezicht, lichtbruine onderbenen en donkerbruine strepen op de voeten, terwijl al de rest spierwit ziet. Ik zou toch ook wel kijken... . Het water was echter heerlijk warm en het bad heeft me deugd gedaan. In het park kwamen veel mensen kijken naar de vuurvliegjes en ik ben ze dan ook maar even gaan bekijken. Mooi mooi! Het is volle maan, dus ik had steeds redelijk veel licht. Zalig geslapen met de buitentent open en enkel de katoenen slaapzak! 17 juli (70.8km) Om 22u was de politie inderdaad nog even komen kijken of alles in orde was en daarna werd het stil. Om 6u20 wakker geworden en rustig opgestaan en ontbeten. Tegen 8u was ik klaar en gingen ook de deuren van de onsen open voor mij. Mijn waterflessen werden bijgevuld en ik kreeg ook een zak ijs mee. Onderwege heb ik het gesmolten ijs en de ijsblokjes die klein genoeg waren overgegoten in mijn fles water. Er kwam toen een vrouw aan met een fles water van 2.5liter met de boodschap dat ik veel moest drinken want dat het heel warm was. De weg naar Aizu was volgens haar heel steil en erg moeilijk om te doen met de fiets. Even verderop merkte ik dat de benen niet zo goed mee wilden na 6 dagen goed doorfietsen en het idee om in Koriyama te stoppen en met de bus/trein naar Aizu te gaan kreeg de overhand. 's Middags een heel lange pauze gehouden, waarna de benen iets beter meewerkten. Helaas werkte de zon harder tegen en was het bijgevolg 37graden en ik moest veel klimmen... . Bijna op bestemming begon de maag te rommelen en toen de wolken meededen besloot ik dan ook dat het tijd was om iets te eten. Bij Denny's een vettige hamburger met rijst (en geen stokjes) gegeten en verder gegaan. Het onweer is gebleven bij een paar druppels, dus dat is goed! Het infokantoor was reeds gesloten dus moest ik naar de politie, 4km verderop. Wederom geen camping en een te duur hotel, dus kwamen ze op de proppen met een internetcafe. Ja hoor, dat zag ik wel zitten! Heel de weg terug gefietst vanwaar ik kwam, om te ontdekken dat naast het internetcafe een kouban (mini politie kantoor om de weg te vragen) was! grrr! Het chatten met de mama deed deugd en het lezen dat Siara (mijn kattin) het goed doet was ook een opluchting! Veel te lang online geweest en dus niet veel geslapen... . 18 juli 's Morgens een lekkere en gratis douche genomen, betaald en naar het station. Daar de fiets op de parking achtergelaten en de bagage in een bagagekluis. De bus bleek de goedkoopste en beste oplossing, dus een rustig beginnetje. In Aizu gezocht naar een postkantoor, maar ze bleken (ondanks de openingsuren) gesloten. Is het hier een feestdag vandaag? Achja, dan halen we het reserve geld maar weer eens boven! Een dagpasje voor de toeristenbus en weg zijn we! Eerst naar het Tsurugajo (kasteel) met aansluitend een Japans theehuisje. Daarna ging het naar een oud samuraihuis met wel 38 kamers! Even verderop dan weer wat in de bergen gewandeld, de berg is een begraafplaats voor hoge pieten en was heerlijk rustig! Ik ben niet gans de berg opgeweest, de benen waren serieus aan 't trillen van vermoeidheid en de treden waren niet zo eenvoudig te beklimmen. Als laatste een bezoekje gebracht aan Iimori yama, een berg waar een groep jonge samurai (15-17j) seppuku (rituele zelfmoord) pleegden toen ze zagen dat Tsurugajo in brand stond. Het tragische is echter dat het de omgeving was die brandde en dat het nog weken zou duren voor de strijd beslecht zou zijn. Verder waren er monumenten voor de gesneuvelde vrouwen en kinderen, andere jonge mannen van Aizu die gesneuveld zijn en ook een monument voor de jonge mannen die sneuvelden in afgelegen plaatsen waardoor hun graf niet veel bezoek krijgt. Bij het wachten op de bus een praatje gemaakt en ontdekt dat er een tyfoon op komst is. Even opletten dus en incalculeren dat ik waarschijnlijk wat langer zal doen over de overige km's tot Tokyo! Morgen ben ik weer op weg. 4 dagen zou haalbaar moeten zijn, maar de benen willen denk ik nog altijd niet goed mee en ik moet rekening houden met de tyfoon. Alleszins hoor je me weer binnen een week! Groetjes!! ps: als je geinteresseerd bent in bepaalde dingen laat het me weten, dan trek ik er foto's van en/of zoek ik er meer informatie over! Hoi hoi!
Hier komt weer een kleine update: 11 juli (74km) 's Morgens veel te vroeg uit bed (2u40) om op tijd de ferry te nemen. Saitou-san (uitbaatster hostel) stond erop om met me mee te gaan tot aan de ferry en zo zijn we om 3u15 vertrokken. De stad was heerlijk verlaten en de temperatuur was zeer aangenaam. De fiets werd stevig vastgemaakt en er was niet veel volk op de ferry. Wat postkaartjes geschreven en geslapen. Bij aankomst snel even op internet en vertrokken. Het begin ging traag omdat het superwarm was en ik lichtjes moest stijgen. Ik ben dan ook af en toe een winkel binnengegaan om een appel te kopen, een handdoek (de mijne was ik kwijt he), wat eten, ... . Niemand wist een kampeerplaats in de buurt zijn en toen ik even stopte om te kijken hoe ver het was naar een meer in de buurt waar een kampeerplaats was stopte er een auto. De man vroeg (in het Engels) of hij mij kon helpen en heeft me uiteindelijk doorverwezen naar een park in de buurt. Pas tegen half 7 kon ik mijn tent opzetten en ben dan ook niet zo heel lang meer wakker gebleven. 12 juli (72.1km) Om 6u wakker geworden van de warmte in de tent (30graden). Een halfuur later was het 34graden, terwijl de tent toen al open stond. Om 8u vertrokken en 2u later een langere pauze genomen. Daarna nog een uurtje doorgefietst en ergens een mixed schotel gegeten met rijst, miso soep, gefrituurde garnalen, gefrituurd vlees en een soort kaas/garnaal kroket. Lekker en maar 6euro! Water is hier altijd gratis in een restaurant, dus dat spaart nog wat meer uit! Wederom geen campings in de buurt, dus een parkje gezocht. In het eerste (klein, volledig open) parkje mocht ik niet kamperen van de omwonende, maar even verder vond ik een groter park waar ik mijn tent heb opgezet. De poep doet weer veel zeer, waarschijnlijk is bergop, warmte en een kussen in je broek niet echt een ideale combinatie. Nu moet ik al een geluk niet echt meer klimmen, dus dat valt ook weer goed mee! 13 juli (87.1km) Dankzij de bewolking was het vandaag doenbaar, ook al was het vanaf 's morgens alweer 27 - 28 graden. Tegen half 12 heb ik een ijsje gegeten en sushi uit de supermarkt. Even later ben ik een parking opgefietst en naar 't toilet gegaan om de flessen water bij te vullen die bijna leeg waren. Daarna even gewacht, want het was beginnen regenen. Het heeft daarna nog wat geregend, maar telkens niet zo lang en heb meestal kunnen schuilen. In Morioka naar een internetplaats geweest waar je 1 uur gratis op internet mocht. Daar gevraagd naar een camping, maar die was te ver. Het is dan een institutioneel YH geworden, dat niet supergoedkoop was, maar wel ruime kamers had (15 tatami). Ik denk dat er maar 1 ander iemand was, een man. Ik had de badkamer dus weer voor mij alleen, jeej! Daarna nog wat eten opgewarmd en pas ne 22u gaan slapen. Vandaag eerst een lekker Japans ontbijt genomen en nu even op internet. Straks vertrek ik naar Ichinoseki, maar misschien stop ik wat vroeger. Vanaf morgen kom ik dicht in de buurt van Sendai, dus ik vermoed dat ik vanaf dan ook gevolgen van de tsunami ga zien. Hier zie je alleszins overal 'ganbarou tohoku', oftewel 'doe je best/geef niet op Tohoku (provincie)'. Ook de politiekers gebruiken ganbarou nihon nu regelmatig als slogan zie ik. Tot Hier ben ik weer!
6 juli sightseeiing in Otaru. Kihinkan gaan bezoeken, een oud huis uit de tijd van de samurai ;) Daarna nog even naar Otaru Museum geweest, waar je dingen zag over het ontstaan van de stad, de Ainu (oorspronkelijke bevolking) en de natuur in Otaru. In de namiddag wat rondgewandeld en souvenirs gekocht. 's Avonds ben ik met de andere guest sushi gaan eten in een sushiya. Super avond gehad, met conversaties in het Japans en Frans, met af en toe een woord in het Engels of Nederlands (danku en smakelijk). Ze heeft dan ook nog een deeltje betaald voor mij! Het was pas laat toen we terugkwamen, maar het was het waard! 7 juli (85.2km) Vertrokken nadat Masa-san nog wat foto's had getrokken. Jammer genoeg geen van mij en Masa-san (hoe kon het ook anders dan dat ik het vergeten ben...). Een zeer lange klim gehad van over 2 uur, volgens mij over 3 uur zelfs. Superlastig en vermoeiend en bij aankomst boven bleek dat ik enkel 1 energie-reep had als middagmaal omdat er natuurlijk nergens winkels waren. Vlot ging het daarna dus ook niet meer. Toch goed veel kilometers kunnen doen en vanaf Niseko naar een kampplaats gezocht. Uiteindelijk terecht gekomen op een parkje met golfterrein. De tent was binnenin kletsnat, dus die heb ik eerst snel moeten afdrogen. Jammer genoeg niet buiten kunnen zitten, er waren enorm veel bloedzuigende beestjes buiten! (geen muggen, andere rare beestjes) 8 juli (96.4km) Om 8u40 opgestaan omdat het regende. Om 9u was er al een ganse bende aan 't golfen, in de regen jawel! Tegen dat ik klaar was om te vertrekken was de regen al serieus verminderd en even later is het gestopt. Enkele (normale) klimmetjes en dalingen gehad. Wel enorm in de wolken gefietst, zodanig dat ik 50m verder niets meer zag. Al een geluk moest ik toen net dalen (wel even opletten!) en kon ik snel weer heel wat verder kijken! In Yakumo wou ik stoppen, maar er waren nergens kampeerplaatsen en de lieve vrouw aan wie ik het vroeg was te bezorgd om mij naar het park te sturen. Een ander park was echter geen optie, want (na telefoon met de baas) daar mocht ik mijn tent niet opzetten. Verder dus maar en even later gestopt aan een vissershaventje waar ik mijn tent wel mocht opzetten en zelfs het toilet heb mogen gebruiken! Eindelijk mijn heerlijke rijst kunnen koken! 9 juli (67.1km) Om 7u11 was het reeds 30graden in de tent, dus snel alles opengezet en op het gemakje vertrokken. De warmte was moordend en het soft ijsje deed dan ook erg veel deugd! Blijkbaar is de enige internetshop hier gesloten en kan je dus enkel in het hotel tegenover waar ik slaap op internet, maar wel voor 100yen voor 10min! Lekkere sashimi met rijst gegeten en nog wat gewandeld als het donker was. Hakodate by night is niet slecht, maar Otaru was mooier. Ik ben jammer genoeg onderweg wel mijn handdoek kwijtgespeeld, die hing te drogen op mijn tassen. Mijn washandje ligt daar bijna dagelijks, maar dat is nog nooit weggewaaid... . 10 juli Sightseeiing in Hakodate: Goryoukaku fort, waar de laatste opstand van de Bonin wars is neergeslagen en ook Hijikata Toshizoh is omgekomen. Prachtig park, maar de oorlog spookte heel de tijd door mijn hoofd. Verder wat rondgewandeld en 's avonds de bus genomen naar Hakodateyama (Hakodate berg dus). VEEL volk, het uitzicht op de stad zou het 3e mooiste van de wereld moeten zijn. Iedereen stond te drummen aan de balustrade, maar Kelly is er natuurlijk tussen gekropen en heeft zich gans vooraan gezet. De balustrade liep schuin naar binnen toe, dus ik zat niemand in de weg en had plaats zat! Gigantisch veel foto's getrokken en al meer dan de helft weer verwijderd. Daarna nog snel een dure pizza (8euro voor 19cm doorsnee en 4mm dik) gegeten in een plaats waar de diensters (tot haardracht toe) gekleed zijn in Tirolerkledij en er ook heel de tijd Duitse muziek speelde. Snel weer weg dus en gaan slapen! Zo, deze morgen heb ik de ferry genomen naar Aomori en zit nu ook hier op internet. Veel afstand zal ik vandaag dus waarschijnlijk niet meer doen, maar ach, niet zo erg. Op de ferry zag ik beelden van het verwoeste gebied rond Sendai en het leek erop dat ze ondertussen al het puin hebben opgeruimd (behalve in enkele kleinere dorpjes vermoed ik) en volop nieuwe huizen aan 't bouwen zijn. Het ligt er echter nog enorm desolaat bij en ik zal toch blij zijn als ik er voorbij ben... . Groetjes! Kelly ps: Geen foto's want hier is geen usb-poort! Sorry! WIST JE DAT:
- er kikkers in een vissershaven zitten? - deze heel luid kwaken de ganse nacht? - de bussen in Japan de ingang en uitgang verwisseld hebben? - je dus in het midden moet opstappen en vooraan afstappen? - veel wegenwerkers hier altijd hun helm ophebben, ook in de auto? - buschauffeurs rijden met witte handschoentjes en een pet? - op een bus ook vaak een madam aanwezig is die een hele hoop uitleg geeft? - je van die uitleg eigenlijk niets snapt, maar toch weet wat je moet doen? - ik wederom een hoop wist-je-datjes ben vergeten? - dat uitbaters van kleine winkeltjes hun klanten begeleiden naar buiten om dan op het trottoir een aantal buigingskes te maken waarbij hun bovenlichaam evenwijdig is met de grond (genomen dat deze plat is)? - je in de winkel telkens welkom geheten wordt door al het aanwezige personeel? - je dus een stemmetje kan horen ergens in een gang, zonder dat je iemand ziet? - als kassierster afrekent je vanuit de gang ook ergens een stemmetje bedankt hoort zeggen? - ze dit soms met zoveel overgave en lawaai maken dat je blij bent om weer buiten te staan? WIST JE DAT:
- als Japanners ze helpen ze bij je blijven staan tot ze zien dat alles in orde is? (de 'taxi' naar de fietsenmaker is blijven staan tot ik afrekende en in Atsuta bleef de persoon waar ik eerst verkeerdelijk mijn vraag stelde en mij doorverwees bij me staan tot ik logement had gevonden) - Japanse motorrijders (en autorijders) niet subtiel kunnen kamperen (getuige de knaloranje of felblauwe tenten)? - Japanners het leuk vinden om met een (zogezegde) taalfout van je te lachen met een andere Japanner om daarna te zeggen dat ik het toch niet begrijp en er nog eens mee te lachen? - een Japanner die een beer nadoet super grappig lijkt? - je hier dan niet mee kan lachen aangezien hij je wil waarschuwen voor beren? - sushi met wasabi mayonnaise niet zo erg lekker is (had ik de verpakking maar beter gelezen!)? - je vaak geen enkele auto ziet en dan plots 5 achter elkaar? - ze NIET voor een rood licht hebben gestaan, want die waren nergens te bespeuren? - de 'baas' in Seico Mart mij 3 sets servietten gaf? - ik me dan afvraag of dit was omdat ik als gaijin zou morsen of als gelukbrenger (hij zei 'wees voorzichtig')? - alle fietsers en sommige motorrijders (naar fietsers toe) hun hand opsteken naar elkaar? - ze dit zelfs doen nadat ze je voorbij gestoken hebben? - ze daarna in de spiegel kijken om te zien of je 't gezien hebt? - sommigen ook een vuist durven opsteken? - een vuist opsteken een teken is voor 'doe je best'? - auto's en bussen volledig (sommige half, een enkeling niet (tenzij hij niet anders kon)) op het andere baanvak gaan rijden als ze je voorbij rijden? - sommige bussen en camions dit ook doen als je aan de linkerkant van de witte streep rijdt en dus zelfs helemaal niet op hun baanvak rijdt? - foto's van jezelf trekken vanaf de andere kant van de straat heel makkelijk is als er zo goed als geen auto's rijden? - er dan natuurlijk net een auto moet passeren als jij naar de andere kant wil lopen om mee op de foto te kunnen staan? - vossen lijken op dingo's, naar anders (grappiger) lopen? - hier superveel kraaien zijn? - sommige kraaien hier niet wandelen, maar huppelen? - 2 kraaien boze gesprekken hielden met elkaar vanaf dat ik het kerkhof betrad tot ik weer buiten ging? - het hier zo veilig is dat mensen hun auto onbemand laten draaien terwijl ze in Seico Mart inkopen doen (en ja, ook langer dan 10 minuten)? - ik dan ook vaak vergeet om mijn fiets op slot te zetten (of toch bijna vergeet)? - je 3 vragen kan krijgen als je zegt tot waar je gaat fietsen? - het deze vragen zijn: waar slaap je dan, wat doe je met eten en doe je het alleen? - ik tijdens het overdenken van gesprekken op de fiets ook (onbewust) buig en knik? - oudere Japanse dames bijna allemaal kort haar (niet langer dan schouders) hebben? - de jeugd daarentegen vaker lang haar heeft? - Ha-Ha-Fuu mijn nieuwe beste vriend is? - Ha-Ha-Fuu mijn ademhaling bergop is? - Ha-Ha-Fuu-Haa-Fuu aan een goede inhaalbeweging bezig is om mijn nieuwe beste vriend te worden? - ik om 19u al vaak in mijn tent lig en dan vaak moeite heb om wakker te blijven? - het eten hier goedkoop is (grote kom ramen tussen ¥600 en ¥1000)? - ik veel moeite heb om te onthouden welke dag het is? - ik hier enkel moeite voor doe omdat de ATM dicht is op zondag? - 3e graad brandwonden kunnen openspringen zonder enige aanleiding? - bijna al mijn eten van Seico Mart komt? - je Seico Mart dan ook in elk mini dorpje tegenkomt? - een yukata geen handleiding ingenaaid heeft en dus lastig is om juist aan te doen? - ik elke keer aan bomma's goede raad moet denken (niet met vreemden weggaan, altijd voorzichtig zijn met andere mensen en pas meegaan of iets zeggen als je echt weet dat ze te vertrouwen zijn) als ik - zeer snel - bij een Japanner in de auto stap? - ik me dan op geen enkel moment onveilig voel? - ik het gevoel heb dat ik veel meer tegenliggers tegenkom dan mensen die dezelfde kant opgaan? - Japanse lichten lastig zijn omdat ze vaak, maar niet altijd, aan de andere kant van 't kruispunt staan en je dus veel eerder moet stoppen? - ik, totaal onverwachts, enorm hou van tunnels? - dit waarschijnlijk ligt aan het feit dat ze tot hiertoe allemaal bergaf gingen? - het in een lange tunnel (2km en meer) soms zo koud is dat je (met beetje moeite) je eigen adem kan zien? - als er door wegenwerken maar 1 baanvak vrij is in een tunnel de beurtrol niet gebeurt via lichten, maar door mensen? - die mensen mij hebben laten wachten tot de laatste auto erdoor was voor ik verder mocht? - de man aan de andere kant de auto's heeft laten wachten tot ik volledig voorbij was? - ik me dan oppermachtig voelde? - er soms een (vrouwelijke) pop zegt dat je moet opletten/vertragen omwille van werken, maar dat dt soms ook gebeurt door mensen? - ze deze boodschap doorgeven door een soort van scroll open te doen als je voorbij komt waar dan de kanji van vertragen/opletten opstaat? - deze mensen onder een parasol staan als het regent? - er bij wegenwerken mensen staan die als enige taak hebben om naar de auto's te gebaren dat ze moeten vertragen? - ze hiervoor soms met 4 zijn en mij alle vier het teken geven dat ik door kan rijden? - er weer andere mensen zijn die als taak hebben om ervoor te zorgen dat de camions veilig en snel de weg op/af kunnen? - deze mensen ook staan aan bemande tankstations? - bij self service tankstations ook iemand staat om je te helpen als er een probleem is? - het eten met mes en vork heel veel lawaai maakt en irritant klinkt? - het mij een raadsel is hoe je een worst, spek en omelet (sunny side up) (koud btw) kunt eten met enkel hashi en een vork? - ik er dan ook maar mijn zakmes heb bijgehaald (je eet toch op je kamer)? - ik 2 onigiri en salade/tomaat/broccoli (met mayonnaise) met spek, worst en omelet een bizarre combinatie vind? - onigiri vrij zout van smaak is? - ik op de fiets altijd enorm veel wist je datjes heb, maar ze 's avonds telkens weer ben vergeten? - camions hier kunnen praten? (neen, niet enkel biep-biep) - hun conversatie-mogelijkheden echter beperkt blijven tot 'opgepast, vertragen aub' of zoiets? - ze dan ook enkel praten bij het afslaan en achteruit rijden? - ik mijn eerste muggenbeten heb opgelopen in een ryokan? - ik verder nog geen enkele last heb gehad van beestjes? - Japanners enorm verbaasd zijn als ze horen dat je 10km hebt gewandeld met je fiets omwille van panne? - ze dan vooral verbaasd zijn omdat er niemand gestopt is? - het Japanse woord voor fietspanne panku is? - je eender waar, maar werkelijk eender waar, mag stoppen en je zult mieren zien? - Hokkaido dan ook een echt paradijs zou zijn voor mijn mama: mieren, grote spinnen en veel motorrijders? - ik al 2 keer een giga spin heb gezien, maar telkens 's avonds alsik mijn kodak niet bijhad? - de spinnen 's morgens altijd weg waren? - ik nog steeds enkele wist je datjes ben vergeten? - ze hier ook merken hebben als Whiskas, Hills, Sheba, Kawasaki, Suzuki, Honda, Pepsi, Pizza hut, ... ? - ik vandaag mijn eerste aandenkentjes heb gekocht en een kleinigheidje voor de mama? - ik plots ook besef dat ik postkaartjes ging zoeken om nu al te posten? - dit dan nog maar even moet wachten? - ik nu stilaan eten ga zoeken, maar twijfel tussen sushi (regeltjes, regeltjes en regeltjes tijdens zo'n etentje) en pizza (zo goed als geen bizarre regeltjes)? |