Hoi hoi,
Vandaag heb ik uitgeslapen tot iets voor 9u. Rond 1u 's nachts waren er wat mensen op de gang aan 't praten en de muren zijn enorm dun, dus ik was er wakker van geworden. Eerst dacht ik dat ik me overslapen had (licht in de kamer was nog aan) en dat het al 's middags was, maar ik ben daarna gaan vragen om stiller te zijn en vrij snel weer in slaap gevallen. Nadat ik was opgestaan heb ik een douche genomen en naar Asakusa vertrokken (ale, ik ben daar al). Onderwege een lekker ontbijt opgepikt en daarna nog wat rondgewandeld en uiteindelijk bij Sensoji-tempel terecht gekomen. Daar heb ik een wens gedaan, maar volgens mijn kaartje is alles slecht en mag ik nu niets doen... . Oei! Daarna stilaan doorgewandeld naar Ueno-koen (Ueno-park) en daar een lekker broodje gegeten. Daarna gewandeld naar Shitamachi museum, over het leven van de arme mensen in de Edo en Meiji periode. Er was een Engelstalige gids die me gratis heeft rondgeleid. Haar Engels was niet geweldig, maar 't was goed genoeg om alles te begrijpen. Daarna Japanse missen (denk ik toch) tegengekomen en nog een tijdje naar een muzikant op de fiets geluisterd (zie filmpjes). Daarna helemaal teruggewandeld, wat echt veel te lang was en hier in de winkel wat sla en gefrituurd eten opgepikt om hier samen met mijn rijst te eten. Daarna van een Japanse nog een supermooie enveloppe gekregen met postzegels om naar andere Japanse mensen te sturen. Nu nog wat gezellig op de zetel zitten en morgen weer op pad. Deze keer ga ik echter met de fiets gaan denk ik, te voet is te ver. Groetjes en tot de volgende!!!
2 Comments
Hoi hoi,
Veilig in Tokyo, dus wederom een update! 20 juli (vervolg) Lekker eten (udon met gefrituurde groentjes) en weer wat op internet gezeten. Makiko-san had nog 2 kleine sleutelhangers mee van haar collega's, als omiyage. Bovendien hadden ze haar gevraagd om aan mij te vragen om route 294 te nemen in plaats van route 4, omdat die heel druk zou worden en ze bezorgd waren om mij. Ook Makiko-san was bezorgd, maar na meermaals te zeggen dat alles in orde zou zijn ging het beter. 21 juli (89.2 km) Vroeg opgestaan, zodat Makiko-san niet te laat zou komen op haar werk. Van obaasan (grootmoeder) speciaal klaargemaakte komkommers meegekregen (6, maar t zijn er kleintjes). Ze wou me er eerst 10 meegeven, maar Makiko-san heeft haar ervan afgebracht en er 5 van gemaakt (wat dus blijkbaar 6 is geworden). Van de moeder des huizes kreeg ik nog 2 onigiri en 2 flesjes dehydratatie-water (soort medicijn) mee. Makiko-san heeft me ook nog een Japanse portefeuille meegeven, die zij niet gebruikt. Op weg naar het city office hebben we een ingestorte weg gezien door de aardbeving. Terwijl ik alles op de fiets aan 't laden was kwamen de baas en grote baas van Makiko-san voorbij gewandeld. Natuurlijk werd ik even voorgesteld, zoals het moet. In het begin was het weer een beetje koud en was er regelmatig een soort miezerige regen, maar in de namiddag ging het beter. In Motegi gevraagd waar ik de tent mocht opzetten en ongelooflijk maar waar, er waren campings. Jammer genoeg wat dure, maar ik kon er niet echt onderuit. 1500yen voor een nachtje dus maar... . 22 juli (94.7 km) Goed geslapen, al was ik blij dat ik mijn warmere slaapzak bovenop de andere had gelegd. Bij vertrek nog een flesje Aquarius van de eigenaar gekregen en vertrokken. In het begin redelijk wat (kleine, maar toch) klimmetjes moeten doen, daarna werd het lekker vlak. Door het zweten geraakte de poep echter weer geirriteerd, dus jeej... uitkijken hoe je zit! 's Middags op een parking gestopt en lekkere sashimi met rijst gegeten. Ook nog wat in de lonely planet zitten lezen. Daarna heb ik bijna de gehele tijd langs rijstvelden gereden, waar rare witte vogels zijn. Ik probeerde ze te trekken, maar ze waren me telkens te snel af. In Toride gevraagd naar een kampplaats, maar ik mocht nergens mijn tent opzetten. In tegenstelling tot andere plaatsen konden/wouden ze me ook niet echt helpen met de zoektocht naar een goedkope overnachting. Het internetcafe hebben ze me (op mijn vraag weliswaar) wel gewezen en is het dus een nachtje internetcafe geworden. Ook weer veel te laat gaan slapen, dus dat ga ik morgen voelen... . 23 juli (37.6 km) Er vroeg uit, want om 6u41 was ik 12u in het cafe en dat is dus het langste pakket (daarna is het bijbetalen per 10 minuten en dat loopt snel op). Ook weer vroeg de baan op dus, wat wil zeggen dat ik heel snel in Tokyo zou zijn. De hele tijd langs de grote baan gereden en nog voor de middag Tokyo bereikt. Het guesthouse vrij snel gevonden en, ondanks dat check-in pas om 15u is, mocht ik al meteen op de kamer. Daar eerst de bagage uitgeladen en daarna iets gezocht om te eten. Weer terug een soort van lijstje opgesteld met wat ik wil zien, maar pff... t is vermoeiend! Het is wel leuk om hier leuke, casual conversaties in het Engels te horen en ik hoor hier zelfs Nederlands! Vanaf nu gaan het dus redelijk drukke dagen worden waarschijnlijk, hoewel ik het nog niet zo goed weet. We shall see! Tot de volgende! ps: foto's staan nu op een andere website en zijn gesorteerd. De commentaren zijn echter nog niet overgetypt en misschien gaat dat ook niet gebeuren. Hopelijk kunnen jullie er aan uit! WIST JE DAT...
- ik hier geen Seico mart meer heb gezien? - ik al veel andere kleine ketens heb gezien? - de steden/dorpen hier dichter bij elkaar liggen? - ik bijna misselijk wordt in de Lawson supermarkt? - dit ligt aan de begroetingen en mededelingen (in koor) van het personeel? - ze deze geven elke keer als een klant binnenkomt en buitengaat? - het nu warm genoeg ik om te slapen met enkel de lakenzak? - wegenwerkers hun helmen ophouden tijdens het autorijden? - de enkele korte tunnels nu geen afkoeling meer bieden? - ze hier vaak (kinderachtige) dierenafbeeldingen gebruiken? - je overal, maar echt overal pachinko-hallen zien? - pachinko-hallen een soort lunaparken zijn? - wegenwerkers mij nu op het afgesloten rijvak laten rijden, zodat de andere auto's sneller door kunnen? - sommige mensen expres wegkijken als ik naar hen knik? - anderen stoppen en wachten tot je voorbijkomt om 'ganbatte' te zeggen? - er zelfs een man op de brommer (die me eerst bergop had voorbijgestoken en toen zijn hand al had opgestoken) beneden aan de lichten op me heeft gewacht? - hij dit enkel heeft gedaan om 'fighto' te kunnen zeggen? - ik het gevoel heb dat de mensen in Aomori-ken (prefectuur) minder vriendelijk waren? - dit beterde toen ik dichter bij Iwate-ken kwam? - de mensen in Iwate-ken (en verder naar het zuiden) je vaak aanspreken in het Engels? - ze je vervolgens 1 of 2 vragen stellen (vanwaar kom je en naar waar ga je) en dan verder gaan? - fietspaden/voetpaden hier gevaarlijk zijn om te fietsen? - dit komt omdat ze soms zonder waarschuwing ophouden en verder gaan aan de andere kant? - dit ook komt doordat ze vaak overgroeid zijn met onkruid (tot 60cm hoog) en vol liggen met kleine steentjes? - dit ook komt doordat er regelmatig oneffenheden zijn, zeker als het een verhoogd fietspad is? - dit komt omdat ze het fietspad dan regelmatig verlagen als er een oprit is of winkel? - ze in steden soms ook graag palen plaatsen waar fiets/voetpaden zijn? - als ze dit doen waar er ook een brug of voetgangerstunnel is het soms maar net breed genoeg is voor mijn fiets met bagage? - ik door bovenstaande redenen dan ook meestal op de baan rijdt en de auto's hier absoluut niet moeilijk over doen? - de bevolking in tourbussen overwegend van dezelfde sekse is? - bij een rustpauze van die tourbussen dan ook eerst de sekse met de meeste leden uitstapt en daarna komt dan het kleine gedeelte van de andere sekse? - tandenstokers hier gevaarlijk zijn? - er daarom op hun verpakking staat dat ze je vinger pijn kunnen doen? - internetcafe's ALLES hebben: dvd, manga, magazines, games, wc's, douches, slippers, gratis douche, een computer en een apart scherm voor films, pachinko-sloten, hokjes voor gamers, hokjes voor mensen die overnachten, hokjes voor mensen alleen, met twee of kamers voor een kleine groep, hokjes voor rokers en niet-rokers, eten dat je bestelt via de computer en dan naar je hokje wordt gebracht, dekentjes voor als je het koud krijgt/wilt slapen, kussen, ... ? - je hier overal je schoenen kan uitdoen en met je blote voeten/kousen op de bank gaan zitten? (bus, McDonald, andere restaurants) - niemand hier van opkijkt? - de zijkanten van de baan op de expresweg veel minder onkruid hebben dan de zijkanten op de gewone baan? Jammer genoeg mag ik met de fiets niet op de expresweg... - wc's hier altijd gratis EN proper zijn? - water (en vaak thee) hier in restaurants altijd gratis is? - de meeste ketens een drankbar hebben waar je 2euro voor betaald en vervolgens kan bijvullen zoveel als je wil? - buschauffeurs witte handschoenen en een pet dragen? - buschauffeurs ook hier hun hand opsteken naar elkaar? - je hier mag eten en drinken in de bus? - er zelfs een flessenhoudertje voorzien is op de bus? - de meeste bussen chiquere touringbussen zijn? - stadsbussen en nostalgische touristenbusjes vaker wat ouderwets zijn, hoewel nog steeds enorm comfortabel? Sneller dan verwacht, hier ben ik weer!
19 juli (plusminus 40km) Veel te weinig geslapen en dus 's morgens ook nog wat moe. Vertrokken en onderweg ontbijt gekocht. Het was heel de tijd aan 't regenen, dus uiteindelijk heb ik mijn ontbijt opgegeten aan de trappen van een voetgangerstunnel. Even later begon het serieus hard te regenen en ben ik wederom in een voetgangerstunnel gaan schuilen. Daar ook nog even een uurtje of 2 geslapen denk ik. Toen werd het middag en de regen minderde iets, dus ik ben weer verder gefietst. 's Middags ben ik een grote supermarkt binnengegaan (Aeon, die van het radioactieve rundsvleess) en heb ik sashimi, rijst en sojasaus gekocht, wat ik vervolgens voor de winkel heb opgegeten. Ondertussen was er ook een man bij mij komen zitten die nog wat heeft zitten vertellen. Even op de map gekeken en gezien dat ik vanaf daar de bergen in zou gaan, dus ik besloot van in Shirakawa te stoppen, hoewel ik dan niet veel kilometers zou gedaan hebben. Toen ik naar het centrum ging begon het enorm hard te gieten, maar echt serieus hard. Even gaan schuilen in een winkel, de kleren wat uitgewrongen en ontbijt gekocht voor de volgende dag. Nog net voor sluitingstijd bij het city office geraakt en wederom geen camping. Er was een jonge vrouw die heel goed Engels kon (Makiko-san) die ze erbij hebben gehaald en uiteindelijk heeft ze me uitgenodigd om bij haar thuis te komen slapen want ze was veel te bezorgd over mij in mijn tentje met de naderende tyfoon (ten zuiden van Tokyo is er een zware tyfoon op dit moment). Uiteindelijk mocht ik van haar en haar familie ook de dag erna niet vertrekken, omdat er dan heel veel regen en wind zou zijn. Zucht... zo geraak ik nooit in Tokyo. Overmorgen zou de tyfoon echter richting zee gaan en dan kan ik weer vertrekken. 3 dagen fietsen zou genoeg moeten zijn om in Tokyo te geraken. 20 juli Lekker lang geslapen, maar om 9u15 kwam obaasan (grootmoeder) me vertellen dat er ontbijt was en dat ik moest komen eten. Eindelijk weer een lekker Japans ontbijt, wat heb ik er van genoten! Meermaals heeft ze me aangespoord dat ik goed moest eten, want ik moest krachten opdoen om te fietsen. Daarna nog even met de vader des huizes gepraat toen hij terug kwam van zijn werk (nachtwerk) en even op internet. 's Middags mocht ik mee naar de winkel en heeft hij sushi, sashimi en gefrituurde kip en ebi (garnaal, maar dan grote?) gekocht voor lunch en udon voor 's avonds. En dat allemaal omdat ik dat had geantwoord toen hij vroeg wat ik graag at van de Japanse keuken! Heerlijk allemaal! Daarna mocht ik met de moeder des huizes mee naar het verzorgingstehuis, wat ook een dagverblijf was. Daar heb ik mee mogen knutselen (papier mache met gedroogde bloemen ertussen) en wat met de mensen gebabbeld. Daarna zijn we naar huis gegaan en straks gaan we eten. Ze hebben hier een kat van 20 jaar oud! Ze miauwt enorm veel en Makiko-san zegt dat ze vermoedt dat ze alzheimer heeft. Tot de volgende! ps: foto's komen vanaf nu op een andere website, maar het is nog niet in orde nu. Eventjes geduld nog dus, in Tokyo maak ik het allemaal in orde! Hier ben ik weer!
14 juli (103.7km) Vandaag heel de dag supervlot kunnen fietsen! 's Middags bij Gasuto een hamburger met rijst en bouillonsoep gegeten, heerlijk! Toen ik buitenkwam was het al half 3 en ik dacht niet dat ik Ichinoseki nog zou halen. De natuur komt hier echter steeds meer op de achtergrond en steden volgen elkaar snel op, waardoor de wegen meestal relatief goed zijn en de wind wat minder. Zo haalde ik Ichinoseki dus makkelijk! Aan de politie gevraagd voor een camping, maar wederom noppes. Het was hier wat gevaarlijk zeiden ze (aardbevingen) en dus stuurden ze me door naar het city office. Na wat telefoontjes en wat wachten kwamen ze met een boek vol stratenplannen af. Vlakbij was een parkje (dat ook dienst doet als 'safe place' als ik het goed begreep) waar ik mocht staan. Na wat gebabbel over de beste plaats (wat verder van de brug omwille van lawaai, dicht bij toiletten,...) kreeg ik een gebied toegewezen waar ik mocht staan. Het zal echter volle zon worden morgenvroeg, want in de buurt van de brug was de grond te hard. Ach, ik sta op pasgemaaid gras met zicht op een prachtige maan, dus ik klaag niet. Bij het opzetten van de tent kwam een jogger (in het park staat telkens aangegeven hoe lang het stuk is, zodat je weet hoe ver je loopt) naar me toe met een (net uit de automaat gehaalde) Pocari Sweat (sportdrank). Belangrijk na inspanning zei hij! Even gebabbeld (hij stelde hakkelend vragen in het Engels die ik beantwoordde (standaardvragen, dus dat ging vlot) in het Japans). Daarna, na het zien van al die joggers, ook even gelopen. 500 meter en ik was kapot en zweette harder dan op de fiets! Daarna nog een uurtje buiten gezeten en genoten van de stilte en af en toe wat muziek beluisterd. 15 juli (99.4km) Om 6u30 was het al 40graden in de tent en er waren al joggers en mensen aan het tennissen. Heb dan ook eerst de tent ingepakt om daarna in de schaduw te ontbijten. Het was heel warm en ik geraakte niet altijd even vlot vooruit door de warmte. 's Middags halt gehouden in een restaurant keten en sashimi met rijst, udon, slaatje, warme pudding achtig iets en een bolletje ijs gegeten voor ongeveer 8euro. In Sendai het politiekantoor gezocht en gevraagd voor een kampeerplaats. Er was er eentje, maar het kon zijn dat ik er niet mocht staan. Halverwege nogmaals om de weg gevraagd voor de zekerheid, maar iets verkeerd verstaan (hij zei dus 'ga naar rechts aan de winkel' ipv 'er is rechts een winkel') en wederom om de weg gevraagd. De man moest dezelfde richting uit en ik mocht meewandelen. Het was al 19u en ik was moe, maar ach, hij bedoelde het zo goed dus ik ben meegewandeld. Wat gebabbeld en hij bedacht zich plots dat ik waarschijnlijk mijn tent er niet mocht opzetten en bood dus maar aan om bij hem en zijn familie te blijven slapen. Hij stond er op en ik ben dus meegegaan. Nog een heerlijk avondmaal gekregen en toch nog wat gebabbeld, ondanks het feit dat ze amper een woord Engels konden. Ook heb ik er een zalige douche mogen nemen. Ik sliep in een bed naast dat van de vrouw des huizes, dus ik vermoed dat hij zijn bed aan mij heeft gegeven. 's Avonds was hij (stiekem) een flesje sportdrank gaan halen uit de automaat gaan halen voor mij. 16 juli (87.6km) 's Morgens wederom lekker eten gekregen. Ik had om zijn adres gevraagd zodat ik een kaartje kon sturen als ik weer thuis was (heb immers geen omiyage (aandenken, geschenkje) meer nu mijn visitekaartjes kwijt zijn) en samen met zijn adres kreeg ik ook twee belletjes aan een koordje om het kwade te weren, geluksbrengers dus. Even later kreeg ik van de vrouw des huizes een notitieboekje en een doos met koekjes en van obaasan (grootmoeder) 5 kleine handdoekjes om je zweet mee af te vegen. Bij vertrek kreeg ik van ojiisan (grootvader) nog 2 tomaten die hij net uit de tuin had geplukt en van de man des huizes een sjaaltje dat je nat moet maken om verfrissing te brengen. Het sjaaltje is zalig!!!! Sendai uitrijden was een beetje lastig, ben wat verloren gereden, maar het viel nog mee en al snel zat ik weer op route 4 richting Tokyo. Je merkt hier niet wanneer je in een andere stad komt omdat je op dezelfde grote baan blijft rijden, met steeds dezelfde winkels (maar dus telkens in een andere stad). Gestopt bij McDonald (na er al 3 of 4 gepasseerd te hebben) en een heerlijke hamburger met heerlijke frietjes gegeten. In de namiddag bij Sunkus (supermarktje) gestopt voor een ijsje en een cola en me daar op een bankje gezet. Er kwam een man een praatje maken, mijn fiets opheffen (zwaar!) en een foto maken van me (met toestemming natuurlijk). Toen hij terug kwam uit de winkel had hij 2 flesjes sportdrank vast en bood hij me er eentje aan! I love Japan! Fukushima kwam steeds dichterbij en hoewel ik nog verder zou kunnen leek het me geen goed idee en ben ik dus de politie gaan lastig vallen. Eerst een uitleg van het gevaar van een tent opzetten omwille van de aardbeving en het feit dat ik een meisje alleen ben. Ook de x-rays (radioactiviteit dus) kwamen aan bod. Het goedkoopste hotel dat ze me aanboden vond ik nog steeds te veel en na wat bellen en zuchten kreeg ik toestemming om mijn tent op te zetten in een klein parkje. Ik moest hen echter eerst overtuigen dat het echt geen probleem was dat er na 21u niemand meer zou zijn. Ze bleven het echter gevaarlijk vinden en zeiden dat ze zouden komen patrouilleren om zeker te zijn. Het telefoonnummer kreeg ik ook nog mee, hoewel ik had gezegd dat ik geen telefoon mee heb. De plaats lag vlak naast een onsen (waarnaar ze hadden gebeld voor toestemming), dus ben ik me daar gaan wassen, in het besef dat ik deze keer niet zoveel geluk zou hebben om er alleen te zijn. Er waren 2 dames die zich al hadden omgekleed en bijna naar buiten gingen en in het 2e gedeelte zat een moeder met dochter en zoontje. Naar binnen gegaan alsof het de normaalste zaak van de wereld is (maar binnenin klopte mijn hartje stevig). Het kleine jongetje vond mij zeer interessant en keek constant naar wat ik aan het doen was. Wie kan het hem kwalijk nemen, het is een onsen voor de plaatselijke bevolking op een plaats waar zelden of nooit toeristen komen. Plots staat er een mollig meisje voor zijn neus met donkerbruine armen en bovenbenen, rood gezicht, lichtbruine onderbenen en donkerbruine strepen op de voeten, terwijl al de rest spierwit ziet. Ik zou toch ook wel kijken... . Het water was echter heerlijk warm en het bad heeft me deugd gedaan. In het park kwamen veel mensen kijken naar de vuurvliegjes en ik ben ze dan ook maar even gaan bekijken. Mooi mooi! Het is volle maan, dus ik had steeds redelijk veel licht. Zalig geslapen met de buitentent open en enkel de katoenen slaapzak! 17 juli (70.8km) Om 22u was de politie inderdaad nog even komen kijken of alles in orde was en daarna werd het stil. Om 6u20 wakker geworden en rustig opgestaan en ontbeten. Tegen 8u was ik klaar en gingen ook de deuren van de onsen open voor mij. Mijn waterflessen werden bijgevuld en ik kreeg ook een zak ijs mee. Onderwege heb ik het gesmolten ijs en de ijsblokjes die klein genoeg waren overgegoten in mijn fles water. Er kwam toen een vrouw aan met een fles water van 2.5liter met de boodschap dat ik veel moest drinken want dat het heel warm was. De weg naar Aizu was volgens haar heel steil en erg moeilijk om te doen met de fiets. Even verderop merkte ik dat de benen niet zo goed mee wilden na 6 dagen goed doorfietsen en het idee om in Koriyama te stoppen en met de bus/trein naar Aizu te gaan kreeg de overhand. 's Middags een heel lange pauze gehouden, waarna de benen iets beter meewerkten. Helaas werkte de zon harder tegen en was het bijgevolg 37graden en ik moest veel klimmen... . Bijna op bestemming begon de maag te rommelen en toen de wolken meededen besloot ik dan ook dat het tijd was om iets te eten. Bij Denny's een vettige hamburger met rijst (en geen stokjes) gegeten en verder gegaan. Het onweer is gebleven bij een paar druppels, dus dat is goed! Het infokantoor was reeds gesloten dus moest ik naar de politie, 4km verderop. Wederom geen camping en een te duur hotel, dus kwamen ze op de proppen met een internetcafe. Ja hoor, dat zag ik wel zitten! Heel de weg terug gefietst vanwaar ik kwam, om te ontdekken dat naast het internetcafe een kouban (mini politie kantoor om de weg te vragen) was! grrr! Het chatten met de mama deed deugd en het lezen dat Siara (mijn kattin) het goed doet was ook een opluchting! Veel te lang online geweest en dus niet veel geslapen... . 18 juli 's Morgens een lekkere en gratis douche genomen, betaald en naar het station. Daar de fiets op de parking achtergelaten en de bagage in een bagagekluis. De bus bleek de goedkoopste en beste oplossing, dus een rustig beginnetje. In Aizu gezocht naar een postkantoor, maar ze bleken (ondanks de openingsuren) gesloten. Is het hier een feestdag vandaag? Achja, dan halen we het reserve geld maar weer eens boven! Een dagpasje voor de toeristenbus en weg zijn we! Eerst naar het Tsurugajo (kasteel) met aansluitend een Japans theehuisje. Daarna ging het naar een oud samuraihuis met wel 38 kamers! Even verderop dan weer wat in de bergen gewandeld, de berg is een begraafplaats voor hoge pieten en was heerlijk rustig! Ik ben niet gans de berg opgeweest, de benen waren serieus aan 't trillen van vermoeidheid en de treden waren niet zo eenvoudig te beklimmen. Als laatste een bezoekje gebracht aan Iimori yama, een berg waar een groep jonge samurai (15-17j) seppuku (rituele zelfmoord) pleegden toen ze zagen dat Tsurugajo in brand stond. Het tragische is echter dat het de omgeving was die brandde en dat het nog weken zou duren voor de strijd beslecht zou zijn. Verder waren er monumenten voor de gesneuvelde vrouwen en kinderen, andere jonge mannen van Aizu die gesneuveld zijn en ook een monument voor de jonge mannen die sneuvelden in afgelegen plaatsen waardoor hun graf niet veel bezoek krijgt. Bij het wachten op de bus een praatje gemaakt en ontdekt dat er een tyfoon op komst is. Even opletten dus en incalculeren dat ik waarschijnlijk wat langer zal doen over de overige km's tot Tokyo! Morgen ben ik weer op weg. 4 dagen zou haalbaar moeten zijn, maar de benen willen denk ik nog altijd niet goed mee en ik moet rekening houden met de tyfoon. Alleszins hoor je me weer binnen een week! Groetjes!! ps: als je geinteresseerd bent in bepaalde dingen laat het me weten, dan trek ik er foto's van en/of zoek ik er meer informatie over! Hoi hoi!
Hier komt weer een kleine update: 11 juli (74km) 's Morgens veel te vroeg uit bed (2u40) om op tijd de ferry te nemen. Saitou-san (uitbaatster hostel) stond erop om met me mee te gaan tot aan de ferry en zo zijn we om 3u15 vertrokken. De stad was heerlijk verlaten en de temperatuur was zeer aangenaam. De fiets werd stevig vastgemaakt en er was niet veel volk op de ferry. Wat postkaartjes geschreven en geslapen. Bij aankomst snel even op internet en vertrokken. Het begin ging traag omdat het superwarm was en ik lichtjes moest stijgen. Ik ben dan ook af en toe een winkel binnengegaan om een appel te kopen, een handdoek (de mijne was ik kwijt he), wat eten, ... . Niemand wist een kampeerplaats in de buurt zijn en toen ik even stopte om te kijken hoe ver het was naar een meer in de buurt waar een kampeerplaats was stopte er een auto. De man vroeg (in het Engels) of hij mij kon helpen en heeft me uiteindelijk doorverwezen naar een park in de buurt. Pas tegen half 7 kon ik mijn tent opzetten en ben dan ook niet zo heel lang meer wakker gebleven. 12 juli (72.1km) Om 6u wakker geworden van de warmte in de tent (30graden). Een halfuur later was het 34graden, terwijl de tent toen al open stond. Om 8u vertrokken en 2u later een langere pauze genomen. Daarna nog een uurtje doorgefietst en ergens een mixed schotel gegeten met rijst, miso soep, gefrituurde garnalen, gefrituurd vlees en een soort kaas/garnaal kroket. Lekker en maar 6euro! Water is hier altijd gratis in een restaurant, dus dat spaart nog wat meer uit! Wederom geen campings in de buurt, dus een parkje gezocht. In het eerste (klein, volledig open) parkje mocht ik niet kamperen van de omwonende, maar even verder vond ik een groter park waar ik mijn tent heb opgezet. De poep doet weer veel zeer, waarschijnlijk is bergop, warmte en een kussen in je broek niet echt een ideale combinatie. Nu moet ik al een geluk niet echt meer klimmen, dus dat valt ook weer goed mee! 13 juli (87.1km) Dankzij de bewolking was het vandaag doenbaar, ook al was het vanaf 's morgens alweer 27 - 28 graden. Tegen half 12 heb ik een ijsje gegeten en sushi uit de supermarkt. Even later ben ik een parking opgefietst en naar 't toilet gegaan om de flessen water bij te vullen die bijna leeg waren. Daarna even gewacht, want het was beginnen regenen. Het heeft daarna nog wat geregend, maar telkens niet zo lang en heb meestal kunnen schuilen. In Morioka naar een internetplaats geweest waar je 1 uur gratis op internet mocht. Daar gevraagd naar een camping, maar die was te ver. Het is dan een institutioneel YH geworden, dat niet supergoedkoop was, maar wel ruime kamers had (15 tatami). Ik denk dat er maar 1 ander iemand was, een man. Ik had de badkamer dus weer voor mij alleen, jeej! Daarna nog wat eten opgewarmd en pas ne 22u gaan slapen. Vandaag eerst een lekker Japans ontbijt genomen en nu even op internet. Straks vertrek ik naar Ichinoseki, maar misschien stop ik wat vroeger. Vanaf morgen kom ik dicht in de buurt van Sendai, dus ik vermoed dat ik vanaf dan ook gevolgen van de tsunami ga zien. Hier zie je alleszins overal 'ganbarou tohoku', oftewel 'doe je best/geef niet op Tohoku (provincie)'. Ook de politiekers gebruiken ganbarou nihon nu regelmatig als slogan zie ik. Tot Hier ben ik weer!
6 juli sightseeiing in Otaru. Kihinkan gaan bezoeken, een oud huis uit de tijd van de samurai ;) Daarna nog even naar Otaru Museum geweest, waar je dingen zag over het ontstaan van de stad, de Ainu (oorspronkelijke bevolking) en de natuur in Otaru. In de namiddag wat rondgewandeld en souvenirs gekocht. 's Avonds ben ik met de andere guest sushi gaan eten in een sushiya. Super avond gehad, met conversaties in het Japans en Frans, met af en toe een woord in het Engels of Nederlands (danku en smakelijk). Ze heeft dan ook nog een deeltje betaald voor mij! Het was pas laat toen we terugkwamen, maar het was het waard! 7 juli (85.2km) Vertrokken nadat Masa-san nog wat foto's had getrokken. Jammer genoeg geen van mij en Masa-san (hoe kon het ook anders dan dat ik het vergeten ben...). Een zeer lange klim gehad van over 2 uur, volgens mij over 3 uur zelfs. Superlastig en vermoeiend en bij aankomst boven bleek dat ik enkel 1 energie-reep had als middagmaal omdat er natuurlijk nergens winkels waren. Vlot ging het daarna dus ook niet meer. Toch goed veel kilometers kunnen doen en vanaf Niseko naar een kampplaats gezocht. Uiteindelijk terecht gekomen op een parkje met golfterrein. De tent was binnenin kletsnat, dus die heb ik eerst snel moeten afdrogen. Jammer genoeg niet buiten kunnen zitten, er waren enorm veel bloedzuigende beestjes buiten! (geen muggen, andere rare beestjes) 8 juli (96.4km) Om 8u40 opgestaan omdat het regende. Om 9u was er al een ganse bende aan 't golfen, in de regen jawel! Tegen dat ik klaar was om te vertrekken was de regen al serieus verminderd en even later is het gestopt. Enkele (normale) klimmetjes en dalingen gehad. Wel enorm in de wolken gefietst, zodanig dat ik 50m verder niets meer zag. Al een geluk moest ik toen net dalen (wel even opletten!) en kon ik snel weer heel wat verder kijken! In Yakumo wou ik stoppen, maar er waren nergens kampeerplaatsen en de lieve vrouw aan wie ik het vroeg was te bezorgd om mij naar het park te sturen. Een ander park was echter geen optie, want (na telefoon met de baas) daar mocht ik mijn tent niet opzetten. Verder dus maar en even later gestopt aan een vissershaventje waar ik mijn tent wel mocht opzetten en zelfs het toilet heb mogen gebruiken! Eindelijk mijn heerlijke rijst kunnen koken! 9 juli (67.1km) Om 7u11 was het reeds 30graden in de tent, dus snel alles opengezet en op het gemakje vertrokken. De warmte was moordend en het soft ijsje deed dan ook erg veel deugd! Blijkbaar is de enige internetshop hier gesloten en kan je dus enkel in het hotel tegenover waar ik slaap op internet, maar wel voor 100yen voor 10min! Lekkere sashimi met rijst gegeten en nog wat gewandeld als het donker was. Hakodate by night is niet slecht, maar Otaru was mooier. Ik ben jammer genoeg onderweg wel mijn handdoek kwijtgespeeld, die hing te drogen op mijn tassen. Mijn washandje ligt daar bijna dagelijks, maar dat is nog nooit weggewaaid... . 10 juli Sightseeiing in Hakodate: Goryoukaku fort, waar de laatste opstand van de Bonin wars is neergeslagen en ook Hijikata Toshizoh is omgekomen. Prachtig park, maar de oorlog spookte heel de tijd door mijn hoofd. Verder wat rondgewandeld en 's avonds de bus genomen naar Hakodateyama (Hakodate berg dus). VEEL volk, het uitzicht op de stad zou het 3e mooiste van de wereld moeten zijn. Iedereen stond te drummen aan de balustrade, maar Kelly is er natuurlijk tussen gekropen en heeft zich gans vooraan gezet. De balustrade liep schuin naar binnen toe, dus ik zat niemand in de weg en had plaats zat! Gigantisch veel foto's getrokken en al meer dan de helft weer verwijderd. Daarna nog snel een dure pizza (8euro voor 19cm doorsnee en 4mm dik) gegeten in een plaats waar de diensters (tot haardracht toe) gekleed zijn in Tirolerkledij en er ook heel de tijd Duitse muziek speelde. Snel weer weg dus en gaan slapen! Zo, deze morgen heb ik de ferry genomen naar Aomori en zit nu ook hier op internet. Veel afstand zal ik vandaag dus waarschijnlijk niet meer doen, maar ach, niet zo erg. Op de ferry zag ik beelden van het verwoeste gebied rond Sendai en het leek erop dat ze ondertussen al het puin hebben opgeruimd (behalve in enkele kleinere dorpjes vermoed ik) en volop nieuwe huizen aan 't bouwen zijn. Het ligt er echter nog enorm desolaat bij en ik zal toch blij zijn als ik er voorbij ben... . Groetjes! Kelly ps: Geen foto's want hier is geen usb-poort! Sorry! WIST JE DAT:
- er kikkers in een vissershaven zitten? - deze heel luid kwaken de ganse nacht? - de bussen in Japan de ingang en uitgang verwisseld hebben? - je dus in het midden moet opstappen en vooraan afstappen? - veel wegenwerkers hier altijd hun helm ophebben, ook in de auto? - buschauffeurs rijden met witte handschoentjes en een pet? - op een bus ook vaak een madam aanwezig is die een hele hoop uitleg geeft? - je van die uitleg eigenlijk niets snapt, maar toch weet wat je moet doen? - ik wederom een hoop wist-je-datjes ben vergeten? - dat uitbaters van kleine winkeltjes hun klanten begeleiden naar buiten om dan op het trottoir een aantal buigingskes te maken waarbij hun bovenlichaam evenwijdig is met de grond (genomen dat deze plat is)? - je in de winkel telkens welkom geheten wordt door al het aanwezige personeel? - je dus een stemmetje kan horen ergens in een gang, zonder dat je iemand ziet? - als kassierster afrekent je vanuit de gang ook ergens een stemmetje bedankt hoort zeggen? - ze dit soms met zoveel overgave en lawaai maken dat je blij bent om weer buiten te staan? WIST JE DAT:
- als Japanners ze helpen ze bij je blijven staan tot ze zien dat alles in orde is? (de 'taxi' naar de fietsenmaker is blijven staan tot ik afrekende en in Atsuta bleef de persoon waar ik eerst verkeerdelijk mijn vraag stelde en mij doorverwees bij me staan tot ik logement had gevonden) - Japanse motorrijders (en autorijders) niet subtiel kunnen kamperen (getuige de knaloranje of felblauwe tenten)? - Japanners het leuk vinden om met een (zogezegde) taalfout van je te lachen met een andere Japanner om daarna te zeggen dat ik het toch niet begrijp en er nog eens mee te lachen? - een Japanner die een beer nadoet super grappig lijkt? - je hier dan niet mee kan lachen aangezien hij je wil waarschuwen voor beren? - sushi met wasabi mayonnaise niet zo erg lekker is (had ik de verpakking maar beter gelezen!)? - je vaak geen enkele auto ziet en dan plots 5 achter elkaar? - ze NIET voor een rood licht hebben gestaan, want die waren nergens te bespeuren? - de 'baas' in Seico Mart mij 3 sets servietten gaf? - ik me dan afvraag of dit was omdat ik als gaijin zou morsen of als gelukbrenger (hij zei 'wees voorzichtig')? - alle fietsers en sommige motorrijders (naar fietsers toe) hun hand opsteken naar elkaar? - ze dit zelfs doen nadat ze je voorbij gestoken hebben? - ze daarna in de spiegel kijken om te zien of je 't gezien hebt? - sommigen ook een vuist durven opsteken? - een vuist opsteken een teken is voor 'doe je best'? - auto's en bussen volledig (sommige half, een enkeling niet (tenzij hij niet anders kon)) op het andere baanvak gaan rijden als ze je voorbij rijden? - sommige bussen en camions dit ook doen als je aan de linkerkant van de witte streep rijdt en dus zelfs helemaal niet op hun baanvak rijdt? - foto's van jezelf trekken vanaf de andere kant van de straat heel makkelijk is als er zo goed als geen auto's rijden? - er dan natuurlijk net een auto moet passeren als jij naar de andere kant wil lopen om mee op de foto te kunnen staan? - vossen lijken op dingo's, naar anders (grappiger) lopen? - hier superveel kraaien zijn? - sommige kraaien hier niet wandelen, maar huppelen? - 2 kraaien boze gesprekken hielden met elkaar vanaf dat ik het kerkhof betrad tot ik weer buiten ging? - het hier zo veilig is dat mensen hun auto onbemand laten draaien terwijl ze in Seico Mart inkopen doen (en ja, ook langer dan 10 minuten)? - ik dan ook vaak vergeet om mijn fiets op slot te zetten (of toch bijna vergeet)? - je 3 vragen kan krijgen als je zegt tot waar je gaat fietsen? - het deze vragen zijn: waar slaap je dan, wat doe je met eten en doe je het alleen? - ik tijdens het overdenken van gesprekken op de fiets ook (onbewust) buig en knik? - oudere Japanse dames bijna allemaal kort haar (niet langer dan schouders) hebben? - de jeugd daarentegen vaker lang haar heeft? - Ha-Ha-Fuu mijn nieuwe beste vriend is? - Ha-Ha-Fuu mijn ademhaling bergop is? - Ha-Ha-Fuu-Haa-Fuu aan een goede inhaalbeweging bezig is om mijn nieuwe beste vriend te worden? - ik om 19u al vaak in mijn tent lig en dan vaak moeite heb om wakker te blijven? - het eten hier goedkoop is (grote kom ramen tussen ¥600 en ¥1000)? - ik veel moeite heb om te onthouden welke dag het is? - ik hier enkel moeite voor doe omdat de ATM dicht is op zondag? - 3e graad brandwonden kunnen openspringen zonder enige aanleiding? - bijna al mijn eten van Seico Mart komt? - je Seico Mart dan ook in elk mini dorpje tegenkomt? - een yukata geen handleiding ingenaaid heeft en dus lastig is om juist aan te doen? - ik elke keer aan bomma's goede raad moet denken (niet met vreemden weggaan, altijd voorzichtig zijn met andere mensen en pas meegaan of iets zeggen als je echt weet dat ze te vertrouwen zijn) als ik - zeer snel - bij een Japanner in de auto stap? - ik me dan op geen enkel moment onveilig voel? - ik het gevoel heb dat ik veel meer tegenliggers tegenkom dan mensen die dezelfde kant opgaan? - Japanse lichten lastig zijn omdat ze vaak, maar niet altijd, aan de andere kant van 't kruispunt staan en je dus veel eerder moet stoppen? - ik, totaal onverwachts, enorm hou van tunnels? - dit waarschijnlijk ligt aan het feit dat ze tot hiertoe allemaal bergaf gingen? - het in een lange tunnel (2km en meer) soms zo koud is dat je (met beetje moeite) je eigen adem kan zien? - als er door wegenwerken maar 1 baanvak vrij is in een tunnel de beurtrol niet gebeurt via lichten, maar door mensen? - die mensen mij hebben laten wachten tot de laatste auto erdoor was voor ik verder mocht? - de man aan de andere kant de auto's heeft laten wachten tot ik volledig voorbij was? - ik me dan oppermachtig voelde? - er soms een (vrouwelijke) pop zegt dat je moet opletten/vertragen omwille van werken, maar dat dt soms ook gebeurt door mensen? - ze deze boodschap doorgeven door een soort van scroll open te doen als je voorbij komt waar dan de kanji van vertragen/opletten opstaat? - deze mensen onder een parasol staan als het regent? - er bij wegenwerken mensen staan die als enige taak hebben om naar de auto's te gebaren dat ze moeten vertragen? - ze hiervoor soms met 4 zijn en mij alle vier het teken geven dat ik door kan rijden? - er weer andere mensen zijn die als taak hebben om ervoor te zorgen dat de camions veilig en snel de weg op/af kunnen? - deze mensen ook staan aan bemande tankstations? - bij self service tankstations ook iemand staat om je te helpen als er een probleem is? - het eten met mes en vork heel veel lawaai maakt en irritant klinkt? - het mij een raadsel is hoe je een worst, spek en omelet (sunny side up) (koud btw) kunt eten met enkel hashi en een vork? - ik er dan ook maar mijn zakmes heb bijgehaald (je eet toch op je kamer)? - ik 2 onigiri en salade/tomaat/broccoli (met mayonnaise) met spek, worst en omelet een bizarre combinatie vind? - onigiri vrij zout van smaak is? - ik op de fiets altijd enorm veel wist je datjes heb, maar ze 's avonds telkens weer ben vergeten? - camions hier kunnen praten? (neen, niet enkel biep-biep) - hun conversatie-mogelijkheden echter beperkt blijven tot 'opgepast, vertragen aub' of zoiets? - ze dan ook enkel praten bij het afslaan en achteruit rijden? - ik mijn eerste muggenbeten heb opgelopen in een ryokan? - ik verder nog geen enkele last heb gehad van beestjes? - Japanners enorm verbaasd zijn als ze horen dat je 10km hebt gewandeld met je fiets omwille van panne? - ze dan vooral verbaasd zijn omdat er niemand gestopt is? - het Japanse woord voor fietspanne panku is? - je eender waar, maar werkelijk eender waar, mag stoppen en je zult mieren zien? - Hokkaido dan ook een echt paradijs zou zijn voor mijn mama: mieren, grote spinnen en veel motorrijders? - ik al 2 keer een giga spin heb gezien, maar telkens 's avonds alsik mijn kodak niet bijhad? - de spinnen 's morgens altijd weg waren? - ik nog steeds enkele wist je datjes ben vergeten? - ze hier ook merken hebben als Whiskas, Hills, Sheba, Kawasaki, Suzuki, Honda, Pepsi, Pizza hut, ... ? - ik vandaag mijn eerste aandenkentjes heb gekocht en een kleinigheidje voor de mama? - ik plots ook besef dat ik postkaartjes ging zoeken om nu al te posten? - dit dan nog maar even moet wachten? - ik nu stilaan eten ga zoeken, maar twijfel tussen sushi (regeltjes, regeltjes en regeltjes tijdens zo'n etentje) en pizza (zo goed als geen bizarre regeltjes)? Hoi hoi iedereen,
Ik ben ondertussen veilig aangekomen in Otaru. 29 juni De fiets is aangekomen en is nog heel! Ze hebben er wel extra karton rond gedaan ter bescherming, mijn plastiek was aan 't loskomen. Op de terugweg heeft de baas van het YH mij getrakteerd op sushi!! Heerlijk!! Ze doen er bij ons dus geen wasabi in, maar hier wel. Ik vermoed wel dat hij heeft gezegd om er voor mij minder in te doen, het was net goed voor mij! Daarna naar de fietsenmaker voor pedalen en wat hulp, omdat ik mijn bahco (fietsgereedschap) was vergeten. Uiteindelijk heeft het 2 uur geduurd en me ongeveer 100euro gekost, maar nu is hij volledig in orde en volledig nagekeken. 30 juni Vertrokken! Eerst nog een lekker ontbijt (met extra rijst van obasan, want ik moet kracht opdoen!) en een stiekem verkregen bento van haar (mocht ik niet tegen de baas zeggen). Daarna wat foto's getrokken en op weg! Ik had wind mee en meestal bergaf, dus het ging zeer vlot! Bij Cape Soya (meest noordelijke punt en mijn officiele vertrekpunt) wat foto's getrokken. Het mooie weer maakte het nog beter, maar op de terugweg, na amper 42 km sloeg het noodlot toe: nagel in achterband. Het was rond de middag, dus in vlakke zon de band geplakt, geen avance. Nieuwe binnenband bracht ook geen soelaas, dus 10 km te voet. Bij een bike shop ding (voor motorrijders zo bleek) gestopt waar bleek dat mijn nieuwe binnenband stuk was aan 't ventiel en niet meer te herstellen was. Een tof koppel dat toevallig daar was heeft me de volgende 10 km met de auto naar de (dure) fietsenmaker gebracht waar bleek dat ik gewoon de band niet goed had geplakt. Hij heeft hem dan geplakt en een nieuwe binnenband meegegeven, ale... gegeven... Het koste me weer een goeie 30euro! Daarna verder gereden tot ik ergens een mini-haventje zag en daar (na toestemming gekregen te hebben) mijn tentje heb opgezet. 1 juli Op een haven beginnen ze natuurlijk vroeg te werken, zodat ik om 4u wakker werd en tegen 4u30 de bootjes de zee hoorde opgaan. Stilaan opgestaan en veel EHBO werk gehad. Mijn beide armen en hoofd zijn zwaar verbrand... Ik heb me gisteren dan ook pas na 3u in de zon te fietsen ingesmeerd, maar nu gaan ze me niet meer hebben! De zon was constant verscholen achter mist, waardoor het frisjes was, maar goed om te fietsen. De laatste 30 km waren echter te veel, poep deed pijn (opgelost later door zadel lager te zetten), brandwonden deden pijn, enkels met blaren door schoenen deden pijn, ... . Net voor ik Teshio binnenkwam was er een klein parkje met een bizar huisje (ik vermoed Ainu). Eten gezocht in de Seico Mart en dan naar de kampplaats gereden. Ben vroeg gestopt, na het eten en opzetten van de tent was het nog maar 4 uur. 2 juli Tegen 9u vertrokken en de zon was nu verscholen achter wolken, maar kwam even later toch te voorschijn (goed ingesmeerd, hoofddeksel onder helm en over voorhoofd en zonnebril op). Tegen de middag even gestopt om me opnieuw in te smeren en een andere fietser (Sapporo tot Enbetsu, 60 jaar) tegengekomen en energie-repen uitgewisseld. In Shosanbetsu heb ik dan ramen gegeten. Je bestelt het hier dus niet zomaar he! Je drukt op een knopje met je gewenste eten op een machine, steekt je geld erin en in ruil krijg je een ticketje, dat je afgeeft. Het eten brengen ze dan naar je tafel. Jammer genoeg foto vergeten te trekken... . Het was teveel en ik kreeg het niet op. Japanners eten het onmiddellijk op, ik heb enkele minuten gewacht om mijn tong niet te verbranden! In Tomamae mijn tent opgezet tussen enkele verlaten huisjes, waar dus ook niemand opendeed en ik dus geen toestemming heb kunnen vragen. Mijn maag zat nog vol ramen en ik heb dan ook geen avondeten gegeten, maar vroeg mijn bed in gekropen. 3 juli Vandaag vroeg vertrokken en goede snelheden gehaald, het was dan ook goed weer! Vandaag de eerste tunnels gehad, de langste was 2,5 km. Het is er wel koud, zeker als je er met 36km per uur doorgaat (bergaf). Gestopt in Hamamase waar je gratis je tentje vlakbij het strand kon opzetten. Tegen half 5 was de tent opgezet en ben ik naar 't strand gegaan, waar ik even langs de kustlijn heb gewandeld en daarna chips heb gegeten op de pier bij wijze van aperitief. Daarna snel naar Seico Mart (open op zondag), want ramen salade is blijkbaar zonder salade. Er staat wel een stevige wind en ik heb mijn tent natuurlijk volop in de wind gezet... . Ik moet leren van ook naar de wind te kijken als ik ze ergens opzet! 4 juli Paar keer wakker geworden van de wind en laat vertrokken, want het was aan 't regenen. De regen is niet opgehouden en zelfs nog verergert. Om het helemaal een slechte dag te maken moest ik de bergen in, bergop ging, bergaf was niet fijn (regendruppels worden hagel bij iets of wat snelheid). In een tunnel even gewacht (aan het einde, binnenin is het te koud om met kletsnatte kledij te wachten (jep, de softshell is NIET regenbestendig)) tot het wat minder was. Tegen de middag was ik, na amper 28km, in Atsuta waar ik even geschuild heb in een bushokje en heb ontbeten (jep, nog niet gegeten ervoor). Daarna een ziekenhuisje achtig iets binnengewandeld en bevestiging gekregen dat het de hele dag ging regenen (niet waar, enkele uren later is het gestopt) en heb dan gevraagd naar een camping, minshuku (Japanse B en B) of iets dergelijks. Het werd een ryokan en zij hebben alles geregeld. Ze vroegen me of het oke was dat er dus geen sleutels zijn op de deuren (duh, ryokan!) en dat avondeten en ontbijt inbegrepen was. De totaalprijs kwam op een goeie 7000 yen, wat ik eigenlijk wel veel vond. Ik vermoed dat ze dit ook doorgegeven hebben, want het werd plots 3000 yen! Nou, dat vind ik wel goed voor een ryokan!! Mijn kamer was 8 tatami groot en had een kleine tv met gigantische antenne erop. Even later was het bad klaar en zalig genoten van een bad! Het eten was een onigiri met spek, ei en worst. Lekker! De weegschaal gaf btw 2 kilo minder aan ('s avonds) dan toen ik me ('s morgens) een week geleden in Wakkanai woog! Woohoo! 5 juli Vrij laat vertrokken, omdat ik wachtte op ontbijt. Bij navraag bleek dat ik er geen zou krijgen (misverstand blijkbaar), maar toen ik me klaarmaakte om te vertrekken kwam men vragen of ik nog tijd had en of brood goed was. Ja hoor! Hmm... cornflakes, brood met spek en kaas, koude carbonara-spaghetti... Kan het nog beter? (ja, rijst is nog beter, maar bon!) Bij betaling had ze er nog eens 1000¥ afgedaan (met de woorden "doe je best"), dus het is nu mijn goedkoopste logement (op camping na) tot hiertoe! Goed weer, maar soms wat warm in het binnenland tussen de velden (ja, ook rijstvelden!) Tegen 3u in Otaru aangekomen en blijkbaar zijn er toch geen riders houses (goedkope en zeer basic logement) in Otaru (volgens Lonely Planet veel), dus zit nu in een hostel. Supervriendelijke mensen en ze kunnen Engels! Toch wel fijn om een iets uitgebreidere conversatie te kunnen houden! Zo, morgen ga ik wat sight seeing doen en overmorgen vertrek ik naar Hakodate. Als het weer meezit (geen regen dus) zou ik daar binnen 3 dagen moeten zijn! Nog even wat route-wijzigingen: - In Hakodate neem ik een ferry naar Aomori ipv naar Oma - Vanaf Sendai zal ik de kustlijn volgen ipv het binnenland en Fukushima te trotseren UPDATE: Blijkbaar is de kustlijn veel radio-actiever dan Fukushima... Als ik dit nog ergens kan verifieren dan dan zal ik misschien toch eerder via Fukushima (omwegje rond Fukushima zelf natuurlijk) gaan. Ik hou jullie op de hoogte! Groetjes, Kelly |