Hoi hoi,
Het is alweer een hele poos geleden, waarvoor mijn excuses! De reis gaat nog steeds door, mits een kleine aanpassing. Het gedeelte rond Fukushima zal niet gefietst worden, maar overbrugd worden met de trein. Ondertussen heb ik mijn matje aangeschaft en heb ik een fietstochtje gedaan. Deze keer was het in België en was het een zeer korte, omwille van het feit dat ik net verhuisd ben en dus nog moest schilderen. De tocht was samen met de organisatie De Wereldfietser en in totaal waren we met 32 fietsers. Natuurlijk fietsten we niet allemaal samen; ik zat in de middelste groep met ongeveer 10 andere mensen. De tocht zelf verliep goed en het kamperen ook, hoewel mijn slaapzak toch nog steeds te koud was. Jammer genoeg heb ik ook weer allergische reacties opgelopen (muggenbeten), waardoor ik mijn zalf tegen deze allergische reacties toch maar ga meenemen. Via de Aldi in Nederland en mijn lieve mama ben ik alsnog aan fietskledij geraakt. Momenteel heb ik bijna een volledige set: fietskousen, fietsonderhemd, fietsshirt en een softshell (soort jasje) met afneembare mouwen. De broeken en de 2e set moet ik nog aankopen. Tot hiertoe bevallen de kleren goed, alleen is de kraag van het onderhemd een beetje nauw. De trip naar Makro is er nog steeds niet van gekomen, het is hier redelijk druk geweest. Zeer in het kort zal deze echter wél plaatsvinden, niet meer om een matje aan te schaffen, maar om de andere kleine dingen te zoeken die ik allemaal nog nodig heb! Verder zal ik ook dringend op zoek moeten gaan naar de zaken die ik nodig heb om mijn fiets in orde te maken. Ik heb ook te horen gekregen dat mijn fiets reeds op de trein volledig ingepakt moet zijn. Dit is vrij lastig voor mij, maar ik ben op zoek naar de meest comfortabele manier om dit aan te pakken. Sowieso ga ik nu aan het reisbureau vragen om een trein later te mogen nemen, daar het niet meer noodzakelijk is om mijn fiets in de luchthaven in te pakken. Het begint nu allemaal serieus te korten en de stress begint te komen. Ik ga nu stilaan beginnen met alles in te pakken en de laatste dingetjes aan te kopen, zodat ik daarna alles tienduizend keer kan inpakken en uitpakken, om toch maar niets te vergeten... Het zullen (bovenop de examens) nog stressvolle weken worden, maar ik kan bijna niet meer wachten tot het zover is! Lieve groetjes, Kelly
1 Comment
|